Γνωριμία με την Αεροπονία
Τι είναι η Αεροπονία?
Η Αεροπονία είναι ένα σύστημα καλλιέργειας φυτών όπου οι ρίζες αιωρούνται στον αέρα και τα φυτά λαμβάνουν τα θρεπτικά τους συστατικά από ένα διάλυμα με βάση το νερό που παραδίδεται στις ρίζες με το σύστημα του ψεκασμού.
Η βασική αρχή της αεροπονίας είναι η ανάπτυξη των φυτών απουσία εδάφους ή οποιουδήποτε άλλου υποστρώματος. Οι ρίζες αναπτύσσονται στον αέρα μέσα σε κλειστά συστήματα καλλιέργειας. Η διατροφή των φυτών γίνεται μέσω ψεκασμού υπό πίεση του ανόργανου θρεπτικού διαλύματος στις ρίζες. Το θρεπτικό διάλυμα είναι το ίδιο που χρησιμοποιείται σήμερα ευρύτατα στις υδροπονικές καλλιέργειες και αποτελείται από απλά ανόργανα άλατα. Η ρίζα αναπτύσσεται σε περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο, με αποτέλεσμα να αυξάνει ο μεταβολισμός της στα όρια των γενετικών της δυνατοτήτων και να αναπτύσσεται 50% ταχύτερα σε σχέση με τα άλλα συστήματα καλλιέργειας. Οι ιδανικές συνθήκες απορρόφησης οξυγόνου και θρεπτικών από το ριζικό σύστημα των φυτών στην αεροπονία (σε σχέση με την υδροπονία), προκαλούν την ταχύτερη ανάπτυξη και ωρίμανση των φυτών, σε μεγαλύτερη πυκνότητα φύτευσης και ευκολότερο έλεγχο των ασθενειών με σύγχρονες μεθόδους αποστείρωσης, χωρίς φυτοφάρμακα. Η καλλιέργεια των φυτών μπορεί να επαναλαμβάνεται καθ όλη τη διάρκεια του έτους χωρίς διακοπή.
Ενώ η ιδέα της καλλιέργειας φυτών με ψεκασμό των εκτεθειμένων ριζών τους με θρεπτικά συστατικά υπάρχει εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα, τα σημερινά συστήματα αεροπονίας είναι τα αποτελέσματα της έρευνας της NASA για τη βιώσιμη γεωργία υψηλής τεχνολογίας για το μέλλον.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αεροπονίας και της υδροπονίας;
Υπάρχει μια διάσταση απόψεων σημερα σχετικά με το εάν η αεροπονια είναι ένα υποσύνολο της υδροπονίας , καθώς η λέξη «υδροπονία» περιγράφει οποιοδήποτε σύστημα καλλιέργειας χωρίς έδαφος που παρέχει θρεπτικά συστατικά στις ρίζες των φυτών μέσω νερού.
Τα υδροπονικά συστήματα περιλαμβάνουν υγρό νερό σε κίνηση και συνήθως απαιτούν κάποιο είδος καλλιεργητικού υποστρώματος για την παροχή υγρασίας, θρεπτικών συστατικών και οξυγόνου με τρόπο όμως που να αποτρέπει τη σήψη των ριζών.
Στην αεροπονία οι ρίζες κρέμονται κυριολεκτικά στον αέρα μέσα σε κλειστά δοχεία ή κανάλια καλλιέργειας και ψεκάζονται με το ανακυκλούμενο θρεπτικό διάλυμα. Τα φυτά αναπτύσσονται ταχύτατα σε σχέση με όλες τις άλλες μεθόδους καλλιέργειας, έχοντας μακράν τις μικρότερες απαιτήσεις σε νερό, θρεπτικά στοιχεία και ενέργεια.
Πώς λειτουργούν τα συστήματα αεροδυναμικής;
Στα συστήματα αεροπονίας, οι ρίζες των φυτών αιωρούνται στον αέρα, παρέχοντας τους τη μέγιστη έκθεση στο οξυγόνο. Σημειώστε ότι ενώ τα φυτά αναπνέουν διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα ως μέρος της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης, οι ρίζες χρειάζονται οξυγόνο για να βοηθήσουν στην απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή νέων δομών και την ανάπτυξη.
Τα φυτά συγκρατούνται στη θέση τους από ένα πλαίσιο στο επάνω μέρος ενός περιβλήματος χρησιμοποιώντας είτε μικρά καλάθια ή αφρώδεις τάπες που πιάνουν τα στελέχη απαλά αλλά σταθερά, επιτρέποντας στις ρίζες να αναπτυχθούν ελεύθερα στον θάλαμο παρακάτω ενώ το κύριο σώμα του φυτού μεγαλώνει προς τα πάνω.
Ο ριζικός ιστός είναι τοποθετημένος σε ένα κλειστό δοχείο χωρίς φως για να περιοριστεί η ανάπτυξη παρασίτων επιτρέποντας όμως την υγρασία να περνάει εντός του δοχείου, αλλά επιτρέπει και την είσοδο καθαρού αέρα, για να έχουν οι ρίζες άφθονο οξυγόνο.
Το θρεπτικό διάλυμα αντλείται από μια δεξαμενή και ψεκάζεται στον ριζικό ιστό , ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε οι ρίζες να τροφοδοτούνται μεν με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά αλλά και και να διατηρούνται στεγνές. Σε αυτοματοποιημένα συστήματα, οι ψεκαστήρες ενεργοποιούνται για αρκετά δευτερόλεπτα και στη συνέχεια παραμένουν ανενεργοί για λίγα λεπτά, οπότε αυτός ο κύκλος πραγματοποιείται εκατοντάδες φορές την ημέρα.
Ο βασικός παράγοντας στην αεροπονία είναι η ικανότητα παραγωγής σταθερών σταγονιδίων νερού σωστού μεγέθους. Τα πειράματα της NASA έχουν δείξει ότι 5-50 μικρά είναι το βέλτιστο μέγεθος για την ενθάρρυνση των ριζών να απορροφούν θρεπτικά συστατικά. Στην πράξη τα συστήματα αεροπονίας συνήθως δημιουργούν σταγονίδια μεταξύ 20 και 50 μικρών, παρόλαυτά όλα τα συστήματα που χρησιμοποιούν ψεκαστήρες ή ομίχλη, ανεξάρτητα από το μέγεθος των σταγονιδίων, εξακολουθούν να θεωρούνται αεροπονικά.
Γιατί να επιλέξετε ένα σύστημα αεροπονίας;
Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της επιλογής ενός συστήματος αεροπονιαςς είναι ότι μπορείτε να μεγαλώσετε τα φυτά πολύ γρήγορα. Με τον αέρα ως μέσο, οι ρίζες έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε οξυγόνο που διεγείρει την ανάπτυξη από ότι παρέχουν άλλα συστήματα. Επιπλέον, καλλιεργώντας τα φυτά στον αέρα, δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει την επέκταση ενός φυτού, επομένως δεν χρειάζεται να καταναλώσουν την ενέργεια που προσπαθεί να ωθήσει τις ρίζες τους μέσω ενός φυσικού μέσου.
Ένα άλλο πλεονέκτημα της αεροπονίας είναι ότι επιτρέπει φύτευση υψηλής πυκνότητας. και δεδομένου ότι τα φυτά έχουν ελάχιστη επαφή με οποιοδήποτε άλλο υλικό, η συγκομιδή των φυτών και ο έλεγχος των ασθενειών είναι πολύ εύκολη. Σαν αποτέλεσμα ολων αυτών των παραγόντων πετυχαίνουμε και αρκετά υψηλότερες αποδόσεις.
Ένα ακόμη σημαντικό πλεονέκτημα της αεροπονίας είναι ότι είναι οι περιορισμένες απαιτήσεις σε στο , απαιτώντας λιγότερο νερό από άλλα υδροπονικά συστήματα, ειδικά όταν ανακυκλώνετε το θρεπτικό διάλυμα. Στην ιδανική περίπτωση, οι αγρότες είναι σε θέση να προσαρμόσουν τα συστήματά τους στις ανάγκες των φυτών τους για να επιτύχουν τη μέγιστη απόδοση θρεπτικών ουσιών, μαζί με την καλύτερη διαχείριση του νερού- και αυτό μεταφράζεται σε μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση κόστους σε σχέση με άλλους τύπους υδροπονικών συστημάτων.
Κάποια άλλα πλεονεκτήματα είναι επίσης:
Εξοικονόμηση χώρου
Δεν υπάρχει κίνδυνος μεταφοράς από το έδαφος αθενειών
Δεν χρειάζεται το φυτό ιδιεταιρη φροντίδα καλλιέργειας
Δεν υπάρχει η είναι αμελητέα ρύπανση του περιβάλλοντος
Πλήρης έλεγχος των συνθηκών ανάπτυξης των φυτών
Μεγάλη ευελιξία στο σχεδιασμό και την τοποθεσία του συστήματος
Καλλιέργεια όλο το χρόνο
Ποια είναι τα μειονεκτήματα της αεροπονίας;
Πρώτα απ ‘όλα, οι τεχνικές απαιτήσεις το καθιστούν ένα πιο περίπλοκο σύστημα από άλλους τύπους υδροπονίας – απαιτώντας μια ακριβότερη αρχική επένδυση για την κατασκευή. Ενώ άλλα συστήματα χρειάζονται μια απλή υποβρύχια αντλία για την διανομή του θρεπτικού διαλύματος μέσα στο σύστημα, τα συστήματα αεροπονίας απαιτούν μεγαλύτερη δύναμη άντλησης για να μεταφέρουν τα μικροσκοπικά σταγονίδια νερού στις ρίζες του φυτού.
Τα συστήματα αεροπονίας απαιτούν επίσης περισσότερη παρακολούθηση και συντήρηση. Για παράδειγμα, θα πρέπει να παρακολουθείτε στενά την πίεση του νερού και την έξοδο των μπέκ ψεκασμού, καθώς τείνουν να φράξουν από τη συσσώρευση των αλάτων που περιέχονται στο θρεπτικό διάλυμα. Επομένως, θα πρέπει πάντα να υπάρχουν διαθέσιμα έξτρα για να αντικαταστήσετε αυτά που χρειάζονται καθαρισμό.
Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα των συστημάτων αεροπονίας είναι η εξάρτηση τους από τις διακοπές ρεύματος, επειδή οι κύκλοι ψεκασμού επαναλαμβάνονται με μεγάλη συχνότητα, τα οποία και έχουν ρυθμιστεί έτσι ώστε να διασφαλίζουν ότι οι εκτεθειμένες στον ψεκασμό ρίζες να λαμβάνουν την υγρασία και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται αλλά να μην στεγνώνουν τελείως ανάμεσα στα διαστήματα των ψεκασμών.
Και τέλος, απαιτεί αυστηρό προσδιορισμό και συνεχή έλεγχο της ποσότητας των θρεπτικών συστατικών του διαλύματος τροφοδοσίας του συστήματος.