Υδροπονία

Πώς να φτιάξετε ένα βιολογικό υδροπονικό θρεπτικό διάλυμα

Τα υδροπονικά θρεπτικά διαλύματα παράγονται συνήθως με συνθετικά χημικά που προέρχονται από βιομηχανικές διεργασίες. Αυτές οι χημικές ουσίες είναι συνήθως υψηλότερης καθαρότητας από αυτές που εξορύσσονται ή λαμβάνονται από ζωικούς ή φυτικούς πόρους, αυτό σημαίνει επίσης ότι αυτά τα προϊόντα δεν περιέχουν μικρόβια ή βιο-διεγερτικά και η προέλευσή τους υποδηλώνει ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βιολογικά πιστοποιημένες αναπτυσσόμενες εργασίες. Οι καλλιεργητές που θέλουν μια πιο βιολογική προσέγγιση και θέλουν να χρησιμοποιήσουν υδροπονικά διαλύματα, ανακαλύπτουν ότι  τα παραδοσιακά υδροπονικά λιπάσματα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν λόγω του γεγονότος ότι δεν διαθέτουν τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα βιολογικό λίπασμα. Παρακάτω θα δούμε πως μπορείτε δημιουργήσετε ένα πλήρες θρεπτικό υδροπονικό διάλυμα από το μηδέν χρησιμοποιώντας μόνο εγκεκριμένες από την OMRI πρώτες ύλες.

OMRI θρεπτικά συστατικά

Ένα πλήρες υδροπονικό  θρεπτικό διάλυμα πρέπει να παρέχει όλες τις ουσίες που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη των φυτών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παρέχουμε άζωτο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, θείο, σίδηρο, ψευδάργυρο, βόριο, χαλκό, μολυβδαίνιο και μαγγάνιο. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλα αυτά τα θρεπτικά συστατικά παρέχονται σε μορφές που μπορούν να μεταβολιστούν  από τα φυτά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε πηγές που περιέχουν όλα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε και στη συνέχεια να δημιουργήσουμε μια διαδικασία που καθιστά όλα αυτά τα θρεπτικά συστατικά επαρκώς βιοδιαθέσιμα.

Ανάμιξη του διαλύματος

Τα βιολογικά θρεπτικά διαλύματα δυστυχώς δεν μπορούν να δημιουργηθούν σε συμπυκνωμένη μορφή. Αυτό σημαίνει ότι θα προετοιμάσουμε ένα βιολογικό θρεπτικό διάλυμα που θα τροφοδοτηθεί απευθείας στα φυτά. Ωστόσο, δεδομένου ότι πολλές από τα σκευάσματα που θα χρησιμοποιήσουμε περιέχουν πολλά αδιάλυτα υλικά – λόγω της προέλευσής τους – στο τέλος θα πρέπει να υπάρξει μια διαδικασία φιλτραρίσματος. Αυτό το βήμα φιλτραρίσματος είναι απαραίτητο εάν θέλετε να αποφύγετε προβλήματα με την απόφραξη των γραμμών άρδευσης.

Εφόσον το διάλυμα δεν είναι συμπυκνωμένο, οι ποσότητες που πρέπει να ζυγίζονται μπορεί να είναι μικρές για ορισμένα από τα υλικά. Για αυτόν τον λόγο, σας συμβουλεύω να προετοιμάσετε τουλάχιστον 400 λίτρα θρεπτικού διαλύματος, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να ζυγίζετε πολύ μικρές ποσότητες υλικού. Αυτό θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε τα σφάλματα λόγω των μετρήσεων χαμηλά. Για να κάνετε αυτήν την προετοιμασία θα χρειαστείτε τα ακόλουθα υλικά:

     Μια δεξαμενή χωρητικότητας 400 λίτρων

     Ένας μετρητής ροής για τη μέτρηση της ροής του νερού

     Μία κλίμακα που μπορεί να έχει βάρος +/- 0,01g έως 500g

     Μια αντλία αέρα με ονομαστική ισχύ αρκετή για τουλάχιστον 400 λίτρα νερού

     Πέτρα διάχυσης του αέρα στο θρεπτικό διάλυμα

Για να προετοιμάσετε το διάλυμα (400 λίτρα), ακολουθήστε τα εξής βήματα:

     Προσθέστε 50 γαλόνια νερού χρησιμοποιώντας το μετρητή ροής. Ιδανικά καλό θα είναι να χρησιμοποιήσετε απιονισμένο νερό, αλλά μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε νερό βρύσης εάν αυτό δεν είναι δυνατό.

     Ζυγίστε και προσθέστε όλα τα συστατικά στον παρακάτω πίνακα.

     Προσθέστε άλλα 200 λίτρα νερού χρησιμοποιώντας το μετρητή ροής.

     Τοποθετήστε την αντλία αέρα μέσα στο διάλυμα και ενεργοποιήστε την.

     Διατηρήστε σταθερή την ταχύτητα αερισμού για τουλάχιστον 15 ημέρες. Μην το χρησιμοποιείτε πριν το τέλος του αερισμού.

     Αφού περάσουν 15 ημέρες, φιλτράρετε το διάλυμα για χρήση σε γραμμές άρδευσης. Κρατήστε σταθερή τη ροή του αέρα μέσα στο θρεπτικό διάλυμα ακόμη και μετά την παρέλευση των 15 ημερών.

     Το διάλυμα μπορεί επίσης να γίνει βασικό (pH>7) κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να μειώσετε το pH του διαλύματος με κιτρικό οξύ πριν την άρδευση των φυτών σας.

Κομπόστ από τεμαχισμένο φλοιό πέυκου 190

Βορακας 0,65

Θειικός χαλκός 0,15

Corn Steep Liquor 330

Ferti-Nitro Plus 220

Θειικός σίδηρος 4

Θειικό μαγνήσιο 190

Θειικό μαγγάνιο 1

Θειικό κάλιο 136

Seabird Guano (0-11-0) 265

Θειικός ψευδάργυρος 0,10

Στον παραπάνω Πίνακα συστατικών οι ποσότητες είναι σε γραμμάρια.

Ο λόγος για τη μεγάλη αναμονή

Η ιδανική ανάπτυξη των φυτών προϋποθέτει την ύπαρξη ικανής ποσότητας νιτρικών αλάτων, τα παραπάνω συστατικά δεν περιέχουν νιτρικά σε σημαντικές ποσότητες αλλά κυρίως οργανικές πηγές αζώτου.. Όταν ποτιζεται με θρεπτικό διάλυμα που περιέχει οργανικό άζωτο, το μεγαλύτερο μέρος του αζώτου θα πάει αχρησιμοποίητο και θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να μπορεί αυτό να απορροφηθεί από το ριζικό σύστημα. Η διαδικασία αποσύνθεσης οργανικού αζώτου μπορεί επίσης να αποσταθεροποιήσει το pH στην περιοχή των ριζών, καθιστώντας πιο δύσκολο για τα φυτά να απορροφήσουν σωστά τα θρεπτικά συστατικά. Με τη διεξαγωγή αυτής της διαδικασίας εκτός της ρίζας ζώνης, διευκολύνουμε τα φυτά, καθώς τροφοδοτούμε ένα προ-χωνευμένο διάλυμα που είναι πλούσιο σε διαθέσιμα θρεπτικά συστατικά και μικρόβια. Το κομπόστ Seabird Guano and Bark, , παρέχει ικανή ποσότητα μικροοργανισμών που είναι απαραίτητοι για τη διαδικασία αποσύνθεσης του αζώτου. Το οξυγόνο, το οποίο διοχετεύουμε συνεχώς στο διάλυμα, είναι επίσης κλειδί για αυτήν τη διαδικασία. Το CSL και το Ferti-Nitro Plus θα παρέχουν τις οργανικές πηγές αζώτου που θα αποσυντεθούν.

Αυτό το θρεπτικό διάλυμα περιέχει επίσης σημαντική ποσότητα αμινοξέων. Αν και τα περισσότερα από αυτά τα αμινοξέα θα μετατραπούν σε πιο εύκολα απορροφήσιμα νιτρικά άλατα μέσω της διαδικασίας χώνευσης, μια μικρή ποσότητα θα παραμείνει ως έχει, η ποσότητα αυτή θα κλειδώσει στα ιόντα βαρέων μετάλλων. Αυτό θα βοηθήσει στην αποτροπή ζητημάτων καθίζησης και θα παρέχει στο φυτό χηλικά οργανικά παράγωγα.

Συμπέρασμα

Το παραπάνω θρεπτικό διάλυμα μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως ένα παραδοσιακό υδροπονικό διάλυμα, χρησιμοποιώντας μόνο εγκεκριμένα από το OMRI υλικά. Οι τελικές συγκεντρώσεις των θρεπτικών ουσιών θα  είναι κατάλληλες για την υγιή ανάπτυξη των περισσότερων μικρών και μεγάλων φυτών. Το θρεπτικό διάλυμα περιέχει επίσης επαρκή ποσότητα χρήσιμων μικροοργανισμών και βιο-διεγερτικών, τα οποία θα βοηθήσουν επίσης στην ανάπτυξη των φυτών. Φυσικά, η τελική σύσταση του θρεπτικού διαλύματος θα εξαρτηθεί από τη θερμοκρασία της χώνευσης, την ποσότητα αερισμού που υπάρχει και τη φύση των εισροών που χρησιμοποιούνται . Μπορεί να χρειαστούν μερικές προσπάθειες για να προσαρμόσετε αυτήν τη διαδικασία στις ιδιαίτερες συνθήκες σας. Σημειώστε ότι το παραπάνω θρεπτικό διάλυμα προορίζεται να χρησιμοποιηθεί σε καινούργια υποστρώματα καλλιέργειας, καθώς θα παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την ανάπτυξη των φυτών.

Η επιτυχία στα υδροπονικά συστήματα αυξάνεται κάθετα με επαρκή έλεγχο σε μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών μεταβλητών. Η αυτοματοποιημένη παρακολούθηση και ο έλεγχος σημαίνει ταχύτερους χρόνους αντίδρασης και  παρέχει καλύτερες πληροφορίες σχετικά με την πορεία της καλλιέργειας μας ακριβώς την στιγμή που συμβαίνουν. Έχοντας τη δυνατότητα να επιλέξετε τους αισθητήρες που χρειάζεστε και να κωδικοποιήσετε μόνοι σας τους αλγόριθμους ελέγχου, θα είστε σε θέση να παρέχετε πολύ μεγαλύτερη ευελιξία σε σύγκριση με τις έτοιμες  λύσεις που κυκλοφορούν στο εμπόριο, αν και η τιμή μπορεί συχνά να είναι υψηλότερη δεδομένου ότι πρόκειται να αποκτήσετε υλικό που θα  έχει προδιαγραφές που πιθανότατα θα υπερβούν τις ελάχιστες που απαιτούνται για την εκτέλεση της συγκεκριμένης εγκατάστασης. Ας δούμε παρακάτω λοιπόν μια λύση που καλύπτει πέρα και πάνω τις βασικές ανάγκες μιας καλλιέργειας σήμερα.

Raspberry Pi 4 -. Αυτός θα είναι ο υπολογιστής που θα είναι ο εγκέφαλος ολόκληρης της λειτουργίας. Το Raspberry Pi θα λάβει πληροφορίες από όλους τους αισθητήρες  και θα λάβει αποφάσεις ελέγχου που στη συνέχεια θα σταλούν στους κατάλληλους σταθμούς εκτέλεσης ελέγχου εντός του δικτύου, θα καταγράψει επίσης τις ενδείξεις των αισθητήρων και θα παρέχει μια κατάλληλη διεπαφή στον διαχειριστή του όλου συστήματος. Συνήθως χρησιμοποιούμαι το Rasperry Pi για να φιλοξενήσουμε τη βάση δεδομένων που περιέχει τις καταγραφές από όλες τις ενδείξεις των αισθητήρων, καθώς και την εκτέλεση των αλγορίθμων ελέγχου και τη φιλοξενία του web server  στον οποίο μπορούν να έχουν πρόσβαση τα άτομα που διαχειρίζονται το σύστημα από άλλες συσκευές τους (για να μην χρειάζεται να υπάρχει απευθείας πρόσβαση στο Rasperry pi).

Arduino UNO WiFi REV2 -. To arduino πρόκειται να είναι η καρδιά των σταθμών ανίχνευσης και των σταθμών που εκτελούν ενέργειες ελέγχου. Θα λάβουν τις ενδείξεις των αισθητήρων και θα τις στείλουν πίσω στο Raspberry Pi μέσω του δικτύου wifi. Όταν υλοποιούμαι λύσεις DIY αυτού του τύπου, συνήθως χρησιμοποιούμε το πρωτόκολλο MQTT για επικοινωνία μεταξύ του Raspberry Pi και των Arduinos, για αυτόν τον λόγο είναι πραγματικά βολικό να συμπεριλάβουμε το Arduinos Wifi, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να δαπανηθούν επιπλέον χρήματα για WiFi τρίτων κατασκευαστών. Με το Arduino UNO WiFi REV2 θα έχετε όλη τη συνδεσιμότητα WiFi που χρειάζεστε από την αρχή, με τη δυνατότητα να εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε όλα τα κελύφη που μπορεί να υποστηρίξει το Arduino UNO.

Whitebox labs Tentacle shield – Αυτό το κέλυφος arduino σας προσφέρει τη δυνατότητα να εφαρμόσετε μέτρηση πολλών διαφορετικών αισθητήρων στην υδροπονική σας καλλιέργεια. Με αυτό μπορείτε να συνδέσετε έως και 4 διαφορετικούς αισθητήρες Atlas, με όλες τις μετρήσεις να είναι σωστά απομονωμένες ηλεκτρικά, επιτρέποντάς σας να τοποθετήσετε όλους τους διαφορετικούς αισθητήρες στην ίδια δεξαμενή.

Κιτ pH Atlas. Αυτός είναι ο αισθητήρας μέτρησης pH και η πλακέτα EZO που απαιτείται για τη σύνδεση ενός αισθητήρα pH Atlas με το κέλυφος Tentacle του Whitebox παραπάνω. Αυτός ο ανιχνευτής pH είναι πολύ καλής ποιότητας και θα παρέχει καλές μετρήσεις ακόμη και αν ο ανιχνευτής βυθιστεί για σημαντικό χρονικό διάστημα. Ωστόσο, εάν θέλετε έναν ανιχνευτή που θα αντέξει πολύ περισσότερο, τότε ο βιομηχανικός ανιχνευτής pH Atlas μπορεί να είναι μια καλύτερη επιλογή. Το κιτ περιλαμβάνει επίσης τις απαραίτητες λύσεις βαθμονόμησης για τη ρύθμιση των ανιχνευτών.

Κιτ ανιχνευτή αγωγιμότητας Atlas EC. Αυτό περιέχει τα απαραίτητα υλικά για τη σύνδεση ενός αισθητήρα EC με το κέλυφος Whitebox Tentacle. Το κιτ περιλαμβάνει επίσης όλες τις απαραίτητες λύσεις βαθμονόμησης για τη ρύθμιση του αισθητήρα, είναι ανάλογο με το κιτ pH που αναφέρεται παραπάνω.

Gravity IO Επέκταση κελύφους για Arduino -. Αυτό το κέλυφος σας παρέχει πολλές επιπλέον δυνατότητες IO plug-and-play για τους αισθητήρες / σταθμούς ελέγχου Arduino UNO. Με την χρήση τους για να μπορείτε εύκολα να συνδέσετε ψηφιακούς / αναλογικούς αισθητήρες και ρελέ από το dfrobot. Είναι πολύ εύκολο να γίνει και δεν απαιτεί τη χρήση κολλήσεων και Miniboards. Όταν συνδυάζετε τη χρήση αυτών των ασπίδων με κουτιά έργου, μπορείτε να βρείτε μερικές πολύ ισχυρές και πρακτικές υλοποιήσεις DIY που είναι εύκολο να δημιουργήσει κανείς.

Gravity quad motor shield for Arduino Συνήθως χρησιμοποιούνται αυτά τα κελύφη ως μέρος των σταθμών ελέγχου όπου χρησιμοποιούνται σερβομηχανισμοί για την εκτέλεση ενεργειών ελέγχου. Αυτό το κέλυφος μπορεί να τροφοδοτήσει έως και 4 μικρούς κινητήρες DC, οπότε είναι ιδανικό να ελέγχετε μικρές περισταλτικές αντλίες όπως αυτές που χρησιμοποιούμε γενικά για να μετακινήσουμε μικρές ποσότητες συμπυκνωμένων διαλυμάτων θρεπτικών ουσιών ή διαλυμάτων pH πάνω / κάτω.

Περιβαλλοντικοί αισθητήρες (Θερμοκρασία, σχετική υγρασία, βαρομετρική πίεση) BME280. Αυτοί οι αισθητήρες χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της θερμοκρασίας, της υγρασίας και της βαρομετρικής πίεσης στις υδροπονικές καλλιέργειες. Έχουν ένα πολύ καλό chipset χαμηλού κόστους για τη μέτρηση της υγρασίας και αυτό το πακέτο DFRobot είναι εξαιρετικά εύκολο να συνδεθεί στο κέλυφος DFRobot IO που αναφέρεται παραπάνω (απλώς συνδέστε το βύσμα σε μια σειρά ψηφιακών εισόδων!).

Αναλογικός υπέρυθρος αισθητήρας διοξειδίου του άνθρακα. Αυτοί οι αισθητήρες είναι η λύση για μέτρηση των συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα. Είναι αρκετά ακριβείς και μπορούν να σας πουν εάν κυκλοφορεί αρκετά αέρας ή εάν ο εμπλουτισμός του διοξειδίου του άνθρακα λειτουργεί όπως αναμένεται.

Αισθητήρας μέτρησης περιεκτικότητας υγρασίας εδάφους. Όταν μετράμε την περιεκτικότητα σε νερό σε υδροπονικές καλλιέργειες, θα βάλουμε τον αισθητήρα σε επαφή με εξαιρετικά διαβρωτικά και αγώγιμα θρεπτικά διαλύματα, επομένως θέλουμε να αποφύγουμε τυχόν συσκευές μέτρησης της περιεκτικότητας σε νερό που χρησιμοποιούν αγωγιμότητα. Αυτός ο αισθητήρας είναι μια καλή επιλογή για τη μέτρηση της περιεκτικότητας σε νερό, είναι πολύ εύκολος στη χρήση και τη βαθμονόμηση και προσφέρει τη δυνατότητα παρακολούθησης πολλών διαφορετικών φυτών λόγω του σχετικά χαμηλού κόστους του.

Αισθητήρας φωτισμού περιβάλλοντος. Αυτοί οι αισθητήρες πολύ χαμηλού κόστους είναι ιδανικοί τον έλεγχο του τεχνητού φωτισμού αν υπάρχει τέτοιος βεβαία. Μπορούν επίσης να σας δώσουν μια πρώτη μέτρηση για το πόσο ισχυρό είναι το φως – εάν καλλιεργείτε σε χώρους με ηλιοφάνεια – έτσι μπορούν να σας βοηθήσουν να παρακολουθείτε εάν χρειάζονται παρεμβάσεις. Υπάρχουν σίγουρα πιο περίπλοκοι αισθητήρες, αλλά αυτός ο αισθητήρας ολοκληρώνει τη δουλειά του και μάλιστα με πολύ χαμηλή τιμή.

Ρελέ 220V, 5A –. Αυτά τα ρελέ είναι η επιλογή όταν πρέπει να χειριζόμαστε τις συσκευές χαμηλής ισχύος σε μια υδροπονική εγκατάσταση. Είναι εξαιρετικοί για τον έλεγχο πραγμάτων όπως  μικρότερα φώτα. Αν θέλετε να ελέγξετε μεγαλύτερους λαμπτήρες τότε θα σας πρότεινα να χρησιμοποιήσετε τα ρελέ των 16A που μπορούν να χειριστούν πολύ μεγαλύτερης ισχύος ρεύματα. Όπως και με τους προηγούμενους αισθητήρες / χειριστήρια που έχουμε συζητήσει, αυτά τα ρελέ μπορούν εύκολα να συνδεθούν στο κέλυφος Gravity IO, επιτρέποντας την εύκολη κατασκευή σταθμών ελέγχου ρελέ.

Τα παραπάνω είναι μερικά από τα κομμάτια που  χρησιμοποιούμαι συνήθως σε μια υδροπονική καλλιέργεια για συστηματική παρακολούθηση / έλεγχο. Ενώ μερικά από αυτά – όπως οι αισθητήρες pH / EC και οι πίνακες – θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από φθηνότερα ισοδύναμα, επιλέγουμε ποιοτικά προϊόντα που παρέχουν και αφελέστερη διαχείριση του ηλεκτρικού ρεύματος στο δύσκολο αυτό περιβάλλον.

Βασικές παραμέτρους που πρέπει να γνωρίζουμε όταν χρησιμοποιούμε ορμόνες στις καλλιέργειες μας.

Οι φυτικές ορμόνες είναι μόρια χωρίς θρεπτική αξία που χρησιμοποιούνται ως χημικός σηματοδότης στα φυτά . Μια ορμόνη θα προκαλέσει έναν γεγονός χημικής σηματοδότησης που θα αναγκάσει το φυτό να ακολουθήσει μια προδιαγραμμένη πορεία. Αυτό έχει καταστήσει τις ορμόνες ως ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία για τον χειρισμό της ανάπτυξης των φυτών και τη βελτίωση των αποδόσεων και της ποιότητας των καλλιεργειών, ιδίως των ανθοφόρων φυτών. Αυτό τις έχει καταστήσει επίσης αντικείμενο έντονης διαφήμισης, με πολλά προϊόντα να υπόσχονται σημαντικά οφέλη χωρίς να αναφέρονται πολλά όμως για τις αλληλεπιδράσεις με άλλες ορμόνες ή άλλα θεμελιώδη ζητήματα σχετικα με την συγκεκριμένη καλλιέργεια.

Μάθετε συγκεκριμένα τι θέλετε. Μια ορμόνη θα επηρεάσει ένα φυτό με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο, για να επιτύχει έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Οι ορμόνες μπορούν να σας βοηθήσουν να χειριστείτε την ανάπτυξη των φυτών, αλλά ποια από αυτές θα  χρησιμοποιήσετε  εξαρτάται ουσιαστικά από το τι θέλετε να επιτύχετε. Θέλετε το φυτό να είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο; Θέλετε να έχετε περισσότερη περιεκτικότητα σε νερό στο προϊόν σας; Πιο συμπαγές περιεχόμενο; Περισσότερα τερπένια; Θέλετε να εχει αντοχή σε  συνθήκες ξηρασίας; Υπερβολική αλατότητα; Έντομα; Οι λεπτομέρειες αυτού που θέλετε θα σας καθοδηγήσουν στην επιλογή μιας κατάλληλης ορμόνης για τις συγκεκριμένες ανάγκες σας.

Σχεδιάστε προσεκτικά τα στάδια εφαρμογής των ορμονών σας. Διαφορετικές ορμόνες μπορούν να διεγείρουν διαφορετικές διαδικασίες που απαιτούνται σε διαφορετικά στάδια της ζωής ενός φυτού. Εάν σχεδιάζετε προσεκτικά τη χρήση ορμονών, μπορείτε να διεγείρετε την ανάπτυξη των ριζών όταν μεταφυτεύονται φυτά, στη συνέχεια να διεγείρετε την ανθοφορία ή άλλη συμπεριφορά όταν θέλετε το φυτό να εκφράσει αυτήν τη συμπεριφορά πιο έντονα. Τα φυτά χρειάζονται λίγο χρόνο για να αντιδράσουν στο σκέυασμα, η εφαρμογή της ορμόνης στην κατάλληλη στιγμή μπορεί να δώσει σε ένα φυτό ένα ισχυρό σήμα ότι πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένη συμπεριφορά και εσείς – ως καλλιεργητής – μπορείτε να διασφαλίσετε ότι οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι ιδανικές για τις συγκεκριμένες  διαδικασίες που το φυτό θα πραγματοποίηση στη συνέχεια. Οι ορμόνες είναι οι φωτοβολίδες που λένε στο φυτό πού να πάει, πρέπει να διασφαλίσετε ότι θα έχει μια ομαλή πορεία προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Δεν υπάρχει δωρεάν μεσημεριανό γεύμα. Οι φυτικές ορμόνες δρουν για να προκαλέσουν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, αλλά αυτή η συμπεριφορά έχει ένα συγκεκριμένο κόστος. Ένα φυτό που διεγείρεται για να παράγει περισσότερα λουλούδια, συχνά παράγει μικρότερα φρούτα, ένα φυτό που διεγείρεται για να παράγει περισσότερα τερπένια μπορεί να έχει χαμηλότερες αποδόσεις λόγω της πρόσθετης ενέργειας που δαπανάται σε αυτά τα μόρια, ένα φυτό που παράγει περισσότερες ρίζες, μεγαλώνει λιγότερους βλαστούς, κ.λπ. Ένα φυτό δεν αποκτά μαγικά πρόσβαση σε περισσότερη ενέργεια επειδή έχει διεγερθεί με μια ορμόνη, απλά επιλέγει να χειριστεί διαφορετικά την ενέργεια που λαμβάνει.

Οι ορμόνες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Μια δεδομένη ορμόνη μπορεί να συμπεριφέρεται με ένα α τρόπο όταν εφαρμόζεται μόνη της και με πολύ διαφορετικό τρόπο όταν εφαρμόζεται ταυτόχρονα με άλλη ορμόνη. Καθώς οι διαφορετικές ορμόνες σηματοδοτούν διαφορετικές διαδρομές, το καθαρό αποτέλεσμα σχετίζεται συχνά με τον τρόπο ενεργοποίησης αυτών των διαφορετικών οδών. Μερικές δρουν σε  συνεργασία, οπότε το σύνολο είναι περισσότερο από το άθροισμα των μερών, ενώ άλλες δρουν ανταγωνιστικά, που σημαίνει ότι παίρνετε λιγότερο από το άθροισμα των μερών. Οι καλλιεργητές που χρησιμοποιούν  ορμόνες συχνά κάνουν το λάθος να εφαρμόζουν πολλές ταυτόχρονα, αλλά δεν έχουν ιδέα ποιά θα είναι τελικά τα καθαρά αποτελέσματα. Όταν ασχολείστε με τις ορμόνες ,θα πρέπει να  εφαρμόζεται μία κάθε φορά και να βεβαιωθείτε ότι έχετε ένα μετρήσιμο θετικό αποτέλεσμα πριν επιχειρήσετε να χρησιμοποιήσετε και κάποια άλλη ταυτόχρονα.

Η συγκέντρωση είναι το παν. Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα γιατί μια ορμόνη μπορεί να ενεργοποιήσει μια διαδρομή σηματοδότησης όταν είναι παρούσα σε μια δεδομένη συγκέντρωση, αλλά μια άλλη διαδρομή όταν είναι παρούσα σε πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση. Η χρήση λανθασμένης συγκέντρωσης για την ορμόνη μπορεί να καταλήξει να προκαλέσει τελικά μια εντελώς διαφορετική επίδραση ή μια επίδραση τόσο έντονη που οι αρνητικές παρενέργειες θα υπερκεράσουν τα τα όποια  θετικά αποτελέσματα. Επιπλέον, αυτό μπορεί επίσης να εξαρτάται από τη γενετική, οπότε όταν χρησιμοποιείτε ορμόνες σε νέες ποικιλίες ή είδη, συνιστάται πάντα να κάνετε μια δοκιμή συγκέντρωσης σε 2-3 τάξεις μεγέθους για να δείτε πού βρίσκεται το «σημείο ενεργοποίησης» για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μερικές φορές οι ορμόνες είναι πιο αποτελεσματικές σε εκπληκτικά χαμηλές συγκεντρώσεις – ακόμη και 0,1 έως 1 ppm – ενώ άλλες φορές πρέπει να εφαρμόζονται σε πολύ πιο σημαντικές ποσότητες (100-300 ppm).

Τα σημεία εφαρμογής και ο μηχανισμός που χρησιμοποιείτε είναι πολύ σημαντικά. Μια ορμόνη μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική όταν εφαρμόζεται σε σπρέι φυλλώματος, ενώ είναι εντελώς αναποτελεσματική όταν εφαρμόζεται σε ρίζα. Μερικές φορές η ορμόνη απαιτεί συγκεκριμένα πρόσθετα ή διαλύτες για να διασφαλιστεί η απορρόφησή της και άλλες φορές να  πρέπει να εφαρμοστεί σε πολύ συγκεκριμένο εύρος pH ή ακόμα και μόνο του. Η γνώση των συγκεκριμένων συνθηκών εφαρμογής της ορμόνης που θέλετε να χρησιμοποιήσετε είναι επίσης σημαντική για την επίτευξη των αναμενόμενων αποτελεσμάτων.

Αυτές είναι μερικές απλές οδηγίες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν χρησιμοποιείτε φυτικές ορμόνες στην καλλιέργεια  σας. Οι ορμόνες δεν είναι θαυματουργές , αλλά μπορούν σίγουρα να προσφέρουν εκπληκτικές βελτιώσεις στις αποδόσεις και την ποιότητα, εάν χρησιμοποιούνται σωστά. Η εφαρμογή σωστού σχεδιασμού, με επαρκώς διαμορφωμένο φύλλωμα και ρίζα, στους σωστούς χρόνους εφαρμογής, με τις σωστές ορμόνες, μπορεί να προσφέρει εκπληκτικά αποτελέσματα. Αυτό όμως απαιτεί εμπειρία, δοκιμές, πολλή προσπάθεια και πολλή κατανόηση για το φυτό που καλλιεργείται και τον κύκλο καλλιέργειάς του. Κάθε καλλιέργεια έχει τις δικές της γενετικές και περιβαλλοντικές συνθήκες και απαιτεί σημαντικό πειραματισμό για την επίτευξη των καλύτερων δυνατών αποτελεσμάτων.

Πρακτικά ζητήματα σχετικά με τον εμπλουτισμό σε διοξείδιο του άνθρακα στις υδροπονικές καλλιέργειες

Ο άνθρακας είναι ένα από τα πιο σημαντικά θρεπτικά συστατικά που μεταβολίζεται σε ένα φυτό καθώς αποτελεί το μεγαλύτερο σε ποσότητα συστατικό στο ξηρό βάρος ενός  φυτού. Τα φυτά παίρνουν τον άνθρακα που χρειάζονται κυρίως από την ατμόσφαιρα – με τη μορφή διοξειδίου του άνθρακα – και το μεταβολίζουν μέσω της διαδικασίας φωτοσύνθεσης για τη δημιουργία υδατανθράκων και άλλων μορίων που περιέχουν άνθρακα. Ωστόσο, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι σχετικά χαμηλές (350-450 ppm), οπότε τα φυτά στα οποία υπάρχει επάρκεια θρεπτικών συστατικών και φωτός όπως αυτά στις υδροπονικές καλλιέργειες – μερικές φορές θα περιορίσουν την ανάπτυξη τους από την έλλειψη επαρκούς ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Ο εμπλουτισμός διοξειδίου του άνθρακα επιδιώκει να αυξήσει τη συγκέντρωση CO2 στον χώρο καλλιέργειας προκειμένου να εξαλειφθεί αυτός ο περιορισμός.

Πρώτα απ ‘όλα, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι ο εμπλουτισμός σε διοξείδιο του άνθρακα δεν έχει νόημα σε όλες τις περιστάσεις. Τα φυτά τείνουν να περιορίζονται από άλλους παράγοντες προτού περιοριστούν από το διοξείδιο του άνθρακα. Το πρώτο βήμα πριν εξεταστεί ο εμπλουτισμός του CO2, είναι να βεβαιωθείτε ότι τα φυτά δέχονται αρκετό φως (> 400 μmol / m2 / s για ανθοφόρα φυτά) και ότι οι αναλύσεις ιστών τους δείχνουν ότι δεν περιορίζονται από κάποια ανεπάρκεια σε ορυκτό θρεπτικό συστατικό. Τα φυτά που βρίσκονται υπό χαμηλό φως, ξηρασία ή διατροφικές ανεπάρκειες τείνουν να επωφελούνται σημαντικά λιγότερο από τον εμπλουτισμό του CO2 από τα φυτά που στην πραγματικότητα περιορίζονται μόνο από τη συγκέντρωση CO2 στο θερμοκήπιο. Υπό ορισμένες από αυτές τις συνθήκες, οι ενισχύσεις σε CO2 θα είχαν σαν αποτέλεσμα παρουσία υπερβολικών ποσοτήτων CO2 που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πραγματικά αντιπαραγωγικά αποτελέσματα. Η θερμοκρασία μπορεί επίσης να αποτελέσει βασικό παράγοντα για τον καθορισμό της επιτυχίας του εμπλουτισμού σε CO2, θερμοκρασίες που κυμαίνονται στο ανώτερο εύρος των ιδανικών θερμοκρασιών για μια καλλιέργεια οδηγούν συχνά σε καλύτερα αποτελέσματα καθώς η βέλτιστη θερμοκρασία αυξάνεται σε συνάρτηση με τον εμπλουτισμό του CO2

Το επόμενο πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι η πηγή του διοξειδίου του άνθρακα. Η καλύτερη πηγή για χρήση είναι τα δοχεία CO2, τα οποία παρέχουν καθαρό, κατ ‘απαίτηση CO2 που μπορεί εύκολα να ελεγχθεί τόσο από την άποψη της καθαρότητάς του όσο και από την απελευθέρωσή του στο θερμοκήπιο. Συνήθως προτιμώνται πηγές χαμηλότερου κόστους, ειδικά καυστήρες ορυκτών καυσίμων απελευθερώνουν CO2 κατά παραγγελία. Το πρόβλημα με αυτούς τους καυστήρες είναι ότι θα απελευθερώσουν και άλλα αέρια στην ατμόσφαιρα, όπως SO2, CO και NOx, τα οποία μπορεί να είναι επιβλαβή για τα φυτά εάν δεν υπάρχει φίλτρο στην έξοδο των καυσαερίων πριν από τη χρήση. Αυτά μπορούν να ελαχιστοποιηθούν εάν χρησιμοποιούνται καυστήρες φυσικού αερίου, καθώς παράγουν τη χαμηλότερη ποσότητα αυτών των παράπλευρων προϊόντων καύσης. Ένα άλλο πρόβλημα με τους «καυστήρες» είναι ότι θα θερμάνουν το περιβάλλον, εάν αυτό δεν συμπίπτει με τις ανάγκες θέρμανσης του θερμοκηπίου, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας με σοβαρή επιβάρυνση του κόστος λειτουργίας των συστημάτων ελέγχου του κλίματος. Για το λόγο αυτό, ο συγχρονισμός αυτών των κύκλων «καυστήρα» είναι κρίσιμος για να διασφαλιστεί ότι δεν δημιουργεί επιβάρυνση της λειτουργίας στα συστήματα ελέγχου του κλίματος.

Οι αισθητήρες που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση του CO2 και η τοποθέτησή τους θα είναι επίσης πολύ σημαντικοί. Υπάρχουν κυρίως οπτικοί και ηλεκτροχημικοί αισθητήρες διαθέσιμοι για ανίχνευση CO2. Και οι δύο αυτοί αισθητήρες πρέπει να ελέγχονται περιοδικά έναντι αερίων χωρίς CO2 και ατμοσφαιρικού CO2 για να ελέγχεται  η βαθμονόμηση τους. Οι οπτικοί αισθητήρες συχνά απαιτούν καθαρισμό για να παραμένουν αξιόπιστοι. Λόγω αυτών των πιθανών ζητημάτων αξιοπιστίας, είναι συχνά ιδανικό να χρησιμοποιούνται μεγάλου αριθμού και βαθμονομημένων σωστά αισθητήρων CO2. Η κατανομή CO2 θα είναι συνήθως υψηλότερη κοντά στο έδαφος και χαμηλότερη στο ύψος των φυτών, λόγος για τον οποίο οι αισθητήρες πρέπει να τοποθετηθούν κοντά στο ύψος των φυτών, για να διασφαλιστεί ότι η πραγματική συγκέντρωση είναι στο επιθυμητό επίπεδο, καθώς στο ύψος των φυτών θα χρησιμοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του CO2.

Όσον αφορά το ύψος της συγκέντρωσης που πρέπει να διατηρηθεί για τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων, η έρευνα έδειξε ότι τα περισσότερα οφέλη – όταν αυτά είναι δυνατά – λαμβάνονται όταν η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου 1000 ppm. Το διοξείδιο του άνθρακα δεν ενσωματώνεται στον ιστό τη νύχτα και αναμένεται επίσης να επηρεάσει αρνητικά τους ρυθμούς αναπνοής, έτσι η κοινή πρακτική υπαγορεύει ότι το CO2 πρέπει να μειωθεί τη νύχτα σε ατμοσφαιρικά επίπεδα για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα. Μια μελέτη του 2020 για το Mulberry επιχείρησε να προσδιορίσει τη διαφορά μεταξύ εμπλουτισμού σε CO2 κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας και διαπίστωσε ότι όλα τα οφέλη από την αύξηση της απόδοσης λόγο εμπλουτισμού λήφθηκαν όταν ο εμπλουτισμός σε CO2 έλαβε χώρα μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Όσον αφορά τη διατροφή, το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί αυξημένη ζήτηση για ορισμένα θρεπτικά συστατικά. Για παράδειγμα, η ζήτηση αζώτου αυξάνεται σημαντικά όταν χρησιμοποιείται εμπλουτισμός σε  CO2. Για αυτόν τον λόγο, οι υδροπονικές καλλιέργειες που εμπλουτίζονται με CO2 συνήθως θα πρέπει να τροφοδοτούνται με υψηλότερες ποσότητες σε άζωτο, προκειμένου να αποφευχθεί η απώλεια των πλεονεκτημάτων του εμπλουτισμού σε CO2 λόγω του ότι το ανόργανο άζωτο καθίσταται περιοριστικός παράγοντας. Το διοξείδιο του άνθρακα θα αυξήσει τη ζήτηση αζώτου, αλλά όχι την απορρόφηση αζώτου εάν η συγκέντρωση παραμείνει η ίδια, οπότε πρέπει να το αντισταθμίσουμε αυτό αυξάνοντας την ποσότητα αζώτου στο θρεπτικό διάλυμα.

Υπάρχει σαφώς πολλή έρευνα που πρέπει να γίνει, καθώς ο βέλτιστος εμπλουτισμός σε CO2 περιλαμβάνει πολλές μεταβλητές (συμπεριλαμβανομένων οικονομικών, περιβαλλοντικών, διατροφικών, είδος καλλιέργειας, κ.λπ.). Μια αρχική προσέγγιση θα μπορούσε να είναι ένας εμπλουτισμός της ατμόσφαιρας στο επίπεδο των 1000 ppm CO2, όπου η διατροφή, γενικά, αυξάνεται, οι θερμοκρασίες αυξάνονται επίσης ελαφρώς και το CO2 περιορίζεται κατά τη διάρκεια  της νύχτα, αυτά όλα μαζί θα μπορούσαν να  δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αυτό είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης για όσους θέλουν να αυξήσουν την ανάπτυξη των φυτών τους επωφελούμενοι  από την μέθοδο εμπλουτισμού σε CO2.

Ποια είναι η ιδανική ποσότητα υποστρώματος καλλιέργειας ανά φυτό σε μια υδροπονική καλλιέργεια ?

Κατά το σχεδιασμό μιας υδροπονικής καλλιέργειας, η ποσότητα του υποστρώματος είναι μια κρίσιμη μεταβλητή που πρέπει να ληφθεί υπόψη, καθώς θα καθορίσει μεγάλο μέρος του αρχικού κόστους επένδυσης καθώς και θα διαδραματίσει βασικό ρόλο στον καθορισμό της εγκατάστασης, της άρδευσης και του μεγέθους των φυτών. Ωστόσο, πώς μπορούμε να υπολογίσουμε σωστά  ποια είναι η ιδανική ποσότητα υποστρώματος σε μια υδροπονική καλλιέργεια; Παρακάτω θα δούμε  ποιοι παράγοντες παίζουν ρόλο στην απόφαση για την επιλογή της ποσότητας του υποστρώματος και πως οι διαφορετικές επιλογές θα επηρεάσουν άλλες πτυχές της καλλιέργειας σας, όπως η συχνότητα της άρδευσης και η πυκνότητα φύτευσης των φυτών.

Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι, γιατί χρειαζόμαστε τα υποστρώματα καλλιέργειας ; Η λειτουργία του υποστρώματος είναι να παρέχει στο ριζικό σύστημα δομική υποστήριξη και προστασία του περιβάλλοντος. Οι ρίζες των φυτών δεν μπορούν γενικά να επιβιώσουν στο ύπαιθρο, έτσι τα υποστρώματα παρέχουν ένα άνετο σπίτι όπου οι ρίζες μπορούν να ευημερήσουν και να δώσουν στο φυτό το νερό και τα θρεπτικά συστατικά που αυτό απαιτεί για την ανάπτυξη του. Ο όγκος λοιπόν του υποστρώματος θα καθορίσει το μέγεθος αυτού του «ασφαλούς χώρου» και επίσης θα καθορίσει πόσο «ασφαλής» είναι ο χώρος αυτός. Τα φυτά απαιτούν υποστρώματα που να επιτρέπουν αρκετό αέρα – επειδή η πρόσληψη θρεπτικών ουσιών απαιτεί οξυγόνο – αλλά επίσης το υπόστρωμα πρέπει  να επιτρέπει και ικανοποιητική  κατακράτηση νερού προκειμένου να πραγματοποιηθεί από το φυτό η πρόσληψη νερού και θρεπτικών ουσιών. Το πόσο βέλτιστη είναι αυτή η σχέση οξυγόνου / νερού / θρεπτικών συστατικών για την κάθε μια επιλογή υποστρώματος θα καθορίσει την ποσότητα υποστρώματος που είναι απαραίτητη για την σωστή ανάπτυξη του φυτού.

Τα φυτά που είναι μεγάλα απαιτούν πολύ περισσότερο νερό / θρεπτικά συστατικά, έτσι τα υποστρώματα θα πρέπει να παρέχουν στο ριζικό σύστημα τη δυνατότητα να απορροφήσει την ποσότητα που χρειάζεται. Μια μικρή ποσότητα μέσων θα απαιτήσει περισσότερα από το ριζικό σύστημα – κάθε κυβικό εκατοστό ρίζας θα πρέπει να λειτουργεί πιο εντατικά – και θα απαιτήσει επίσης καλλίτερο προγραμματισμό στο σύστημα άρδευσης, επειδή οι ιδανικές συνθήκες θα πρέπει να παρακολουθούνται στενότερα γιατί κάθε απόκλιση από αυτές θα έχει πολύ γρήγορα μεγάλες επιπτώσεις στα φυτά μας..

Επομένως, η αξιολόγηση της ποσότητας του υποστρώματος απαιτεί συναξιολόγηση και όλων των άλλων συνθηκών ανάπτυξης. Πρέπει να υπολογίσουμε ακριβή  προγραμματισμό στους  κύκλους άρδευσης, πώς θα γίνει η παρακολούθηση και πώς πρέπει να διαχειριστούμε το υπόστρωμα για να επιτύχουμε τις  ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης των φυτών. Μεγαλύτερη ποσότητα υποστρώματος, σημαίνει μεγαλύτερο κόστος, αλλά επιτρέπον μεγαλύτερες αποκλίσεις από τις ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης των φυτών που σημαίνει ότι συγχωρούν περισσότερα λάθη, έτσι οι λιγότερο έμπειροι καλλιεργητές τα καταφέρνουν καλύτερα χρησιμοποιώντας  μεγαλύτερες ποσότητες υποστρώματος. Οι αρχάριοι καλλιεργητές συχνά θα αποτύχουν όταν προσπαθούν να καλλιεργήσουν φυτά σε μικρές ποσότητες υποστρώματος, επειδή δεν διαθέτουν την εμπειρία να διαχειριστούν τις συνθήκες που απαιτούνται για την ιδανική ανάπτυξη των φυτών. Όταν καλλιεργούμε μεγαλύτερα φυτά, συνιστάται όγκος του υποστρώματος ανά φυτό να είναι τουλάχιστον 20 λίτρα, αυτό για άτομα που δεν έχουν πολλή εμπειρία ή για συνθήκες όπου η στενή παρακολούθηση των φυτών και η αυτοματοποιημένη άρδευση δεν είναι δυνατή.

Κάποιος που ξεκινά τώρα λοιπόν το ταξίδι στο μαγικό κόσμο της υδροπονικης καλλιέργειας θα ήταν καλύτερα να κάνει λάθος στην υψηλότερη πλευρά – χρησιμοποιώντας μεγαλύτερη ποσότητα υποστρώματος παρά λιγότερη – προκειμένου να αποφευχθεί η μείωση των αποδόσεων του λόγω του ότι δεν υπάρχει επαρκή ποσότητα υποστρώματος για τις χρησιμοποιούμενες συνθήκες άρδευσης. Αυτό μπορεί να σημαίνει υψηλότερο κόστος, αλλά μια επιτυχημένη καλλιέργεια προτιμάται πάντα από μια καλλιέργεια με χαμηλότερες αποδόσεις. Είναι πιο εύκολο να ξεκινήσετε με μια μεγαλύτερη ποσότητα υποστρώματος  και μετά να την μειώσετε στην πορεία παρά  το αντίθετο.

Εάν καλλιεργείτε ήδη φυτά ήδη και θέλετε να μειώσετε την ποσότητα του υποστρώματος που χρησιμοποιείται ανά φυτό, πρέπει να εξετάσετε εάν το υπόστρωμα επιτρέπει κάτι τέτοιο  ή όχι. Μόνο υποστρώματα που επιτρέπουν σημαντικά υψηλή κατακράτηση νερού θα επιτρέψουν αυτό να συμβεί υπό διαλείπουσα άρδευση, ενώ τα υποστρώματα που δεν συγκρατούν πολύ καλά το νερό θα μπορούσαν να το κάνουν μόνο με σταθερή στάγδην άρδευση. Εάν κάνετε ήδη 10+ κύκλους άρδευσης την ημέρα σε διαλείπουσα άρδευση με μεγάλα διαλείμματα μεταξύ περιόδων, τότε το υπόστρωμα ενδέχεται να έχει ήδη φτάσει τα όριά του όσον αφορά το πόσο μπορεί να βοηθήσει  το ριζικό σύστημα να λειτουργήσει αποτελεσματικά σε αυτές τις συνθήκες. Παρακολουθώντας πώς αλλάζει η περιεκτικότητα στο θρεπτικό διάλυμα σε συνάρτηση με τον χρόνο, αυτό θα σας βοηθήσει να εκτιμήσετε εάν το υπόστρωμα σας μπορεί να ανταποκριθεί σ αυτή την αλλαγή ή όχι. Εάν οι τρέχουσες τιμές EC / pH γίνονται υπερβολικά ακραίες, αυτό μπορεί επίσης να αποτελεί ένδειξη ότι το υπόστρωμα πιέζεται σε οριακές συνθήκες.

Θυμηθείτε ότι τα φυτά πρέπει να προσλαμβάνουν την ίδια ποσότητα νερού / θρεπτικών συστατικών ανά μονάδα χρόνου για να διατηρήσουν την ανάπτυξη τους. Αυτό σημαίνει ότι ένα φυτό που απαιτεί 12 λίτρα θρεπτικού διαλύματος ανά ημέρα θα εξακολουθεί να απαιτεί αυτό το ποσό, ανεξάρτητα από το εάν ο όγκος του υποστρώματος της ριζικής ζώνης είναι 4 λίτρα  ή 30 λίτρα. Εάν πηγαίνετε από τα 20 λίτρα στα 4 λίτρα, τότε το υπόστρωμα μας στεγνώνει πολύ ταχύτερα, οπότε πρέπει να προσαρμόσετε τη συχνότητα άρδευσης του συστήματος σας.

Συνοπτικά, η επιλογή υποστρώματος καλλιέργειας είναι ένα περίπλοκο θέμα και απαιτεί προσεκτική εξέταση διαφορετικών παραγόντων. Σκεφτείτε ποιες είναι οι ιδανικές συνθήκες για το υπόστρωμα που επιλέξατε και αν το σύστημα άρδευσης μπορεί να παρέχει αρκετό οξυγόνο / νερό / θρεπτικά συστατικά στη ριζική ζώνη με χρήση του  δεδομένου όγκου υποστρώματος για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των φυτών ανά ημέρα. Σε περίπτωση αμφιβολίας, χρησιμοποιήστε μεγαλύτερη ποσότητα υποστρώματος. Εάν εξετάζεται την μείωση της ποσότητας, θυμηθείτε ότι αυτό θα σημαίνει ταχύτερες περιόδους στεγνώματος και συνεπώς απαιτείται συχνότερη άρδευση. Αυτό σημαίνει πολύ υψηλότερο στρες για τα φυτά εάν χάσουν κύκλους άρδευσης ή εάν προκύψουν προβλήματα στη ριζική ζώνη (για παράδειγμα προβλήματα με το θρεπτικό διάλυμα). Μικρότερη ποσότητα υποστρώματος σημαίνει ότι απαιτείται μια πιο τεχνική προσέγγιση με πιο συνετή παρακολούθηση.