Αγια Τριάδα - Θεσσαλονίκη info@ydroponia.gr +302317009876

Υδροπονία

Στατικά συστήματα υδροπονικής καλλιέργειας, μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα

Υπάρχουν πολλά διαθέσιμα συστήματα σήμερα τα οποία χρησιμοποιούνται στις υδροπονικές καλλιέργειες. Τα υδροπονικά συστήματα χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες αυτά  ορίζονται είτε ως στατικά είτε ως δυναμικά συστήματα. Στα δυναμικά συστήματα έχουμε ανακύκλωση και επανακυκλοφορία του θρεπτικού διαλύματος με την χρήση ηλεκτρικών αντλιών, ενώ στα στατικά δεν έχουμε ανακύκλωση και επανακυκλοφορία του θρεπτικού διαλύματος.

Τα στατικά υδροπονικά συστήματα μπορούν στη συνέχεια να χωριστούν σε δύο μεγάλες υποκατηγορίες, τα ανοιχτά και τα κλειστά συστήματα. Στα ανοιχτά συστήματα, το θρεπτικό διάλυμα που δίνεται στα φυτά δεν ανακτάται ποτέ και «απορρίπτεται» ενώ στα κλειστά συστήματα το θρεπτικό διάλυμα χρησιμοποιείται για όσο διάστημα έχει τις σωστές χημικές ιδιότητες για την θρέψη των φυτών. Για παράδειγμα, ένα σύστημα υδροπονικής καλλιέργειας μαρουλιού χωρίς ανακύκλωση θρεπτικού διαλύματος θεωρείται στατικό κλειστό σύστημα (δεδομένου ότι το θρεπτικό διάλυμα παραμένει σε επαφή με τα φυτά έως ότου χάσει τις σωστές περιεκτικότητες σε θρεπτικά συστατικά), ενώ ένα σύστημα άρδευσης στάγδην χωρίς αντλίες θεωρείται ανοιχτό σύστημα επειδή νέα ποσότητα θρεπτικού διαλύματος χορηγείτε στα φυτά συνεχώς.

Ανοιχτά υδροπονικά σύστηματα καλλιέργειας

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ανοικτών στατικών υδροπονικών συστημάτων είναι ότι δεν υπάρχει το κόστος και η υποδομή που απαιτούνται για την ανακύκλωση του θρεπτικού διαλύματος πίσω στη δεξαμενή, αυτό το κόστος μπορεί βεβαία να μην είναι σημαντικό εάν οι όγκοι του θρεπτικού διαλύματος είναι μικροί όπως σε ένα οικιακό σύστημα αλλά σε εμπορικές εκμετάλλευσης αποτελεί σημαντικό κόστος επένδυσης. Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι η συγκέντρωση θρεπτικών ουσιών και το pΗ του θρεπτικού διαλύματος δεν χρειάζεται συνεχή έλεγχο επειδή παρέχεται συνεχώς στα νέα ποσότητα από το ​​θρεπτικό διάλυμα.

Τα κύρια μειονεκτήματα αυτού του συστήματος έχουν να κάνουν με το κόστος του διαλύματος θρεπτικών συστατικών που απορρίπτεται και τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις αυτής της απόρριψης. Τα απόβλητα από τα διαλύματα των υδροπονικών θρεπτικών ουσιών επιβαρύνουν σημαντικά τον αποδέκτη τους προκαλώντας αύξηση της παραγωγής αλγών σε αυτόν . Το θρεπτικό διάλυμα πρέπει να υποβληθεί σε σωστή επεξεργασία πριν την απόρριψη στον υδάτινο αποδέκτη προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει μόλυνση, κάτι τέτοιο εκτός των άλλων διατάξεων απαιτεί και την ύπαρξη ηλεκτρικών αντλιών, κάτι που καθιστά άκυρο το βασικό πλεονέκτημα αυτών των συστημάτων. Το κόστος αντικατάστασης του απορριφθέντος  θρεπτικού διαλύματος είναι ένας ακόμα ανασταλτικός παράγων για την χρήση των συστημάτων αυτών σε καλλιέργειες μεγάλης κλίμακας. Ένα κανονικό φυτό καταναλώνει περίπου δυο λίτρα θρεπτικού διαλύματος ανά ώρα σε ένα σύστημα άρδευσης στάγδην, η σπατάλη αυτής της ποσότητας διαλύματος κάθε ώρα σε μια εμπορική εγκατάσταση είναι απαράδεκτη (λόγος για τον οποίο κανένας επαγγελματίας καλλιεργητής δεν χρησιμοποιεί ανοιχτά στατικά υδροπονικά συστήματα).

Κλειστό στατικό υδροπονικό σύστημα καλλιέργειας

Αυτά τα συστήματα έχουν το πλεονέκτημα να μην μολύνουν και να χρησιμοποιούν τα θρεπτικά διαλύματα όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται. Είναι τα πιο οικονομικά συστήματα που μπορούν να κατασκευαστούν και παρέχουν ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας για τα περισσότερα φυτά με μικρούς κύκλους ανάπτυξης. Μεγαλύτερα φυτά όπως οι ντομάτες δεν επωφελούνται από την συνεχή παρουσία αυξημένη υγρασίας στο ριζικό της σύστημα και απαιτούν κάποιο είδος ειδικού σχεδιασμού και προσαρμογής του.

Τα κύρια μειονεκτήματα αυτών των συστημάτων έχουν να κάνουν με την αναγκαιότητα οξυγόνωσης νερού (χρησιμοποιώντας αντλίες αέρα) και την ανάγκη για συνεχή παρακολούθηση του θρεπτικού διαλύματος, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι πληρούνται πάντα οι ιδανικές συνθήκες. Αυτό φυσικά δεν είναι πολύ περίπλοκο και μπορεί να γίνει χωρίς προβλήματα. Οι περισσότεροι εμπορικοί καλλιεργητές θα συνδυάσουν το πλεονεκτήματα ενός στατικού συστήματος με ένα δυναμικό για να βελτιώσουν περαιτέρω την αποτελεσματικότητά του. Για παράδειγμα, οι εμπορικοί καλλιεργητές μαρουλιού συχνά προσθέτουν αντλίες νερού για να κυκλοφορούν, να αποστειρώνουν και να οξυγονώνουν το θρεπτικό διάλυμα αντί να χρησιμοποιούν αντλίες αέρα για να το κάνουν αυτό.

Όπως μπορείτε να δείτε, τα περισσότερα στατικά υδροπονικά συστήματα είναι αρκετά απλά στη σχεδίαση και την κατασκευή τους και περιορίζονται συχνά σε μικρούς οικιακούς καλλιεργητές των οποίων οι απαιτήσεις για την αποτελεσματικότητα και τις βέλτιστες συνθήκες που πρέπει να έχει το υδροπονικό τους σύστημα δεν είναι τόσο αυστηρές όσο εκείνη των εμπορικών καλλιεργητών. Σχεδόν όλοι οι εμπορικοί καλλιεργητές χρησιμοποιούν δυναμικά συστήματα κάποιου είδους και αυτό πρέπει επίσης να είναι ο στόχος των οικιακών  καλλιεργητών καθώς και των μικρών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, καθώς αυτά τα συστήματα έχουν αποδειχθεί πιο αποτελεσματικά και οικολογικά αν και πιο ακριβά από τα αντίστοιχα στατικά συστήματα καλλιέργειας.

Λίγα λόγια για την ηλεκτρική αγωγιμότητα (EC) και την σημασία της στην υδροπονική καλλιέργεια.

Λίγα λόγια για την ηλεκτρική αγωγιμότητα (EC) και την σημασία της στην υδροπονική καλλιέργεια.

Μία από τις ιδιότητες που χρησιμοποιούν οι υδροπονικοί καλλιεργητές για τον έλεγχο των θρεπτικών τους διαλυμάτων είναι η ηλεκτρική αγωγιμότητα (EC). Το κύριο πρόβλημα με τη μέτρηση της ΕΑ, είναι ότι λίγοι καλλιεργητές καταλαβαίνουν πραγματικά το νόημά της και τις περισσότερες φορές, υπερεκτιμούν κατά πολύ τον όγκο των πληροφοριών που μπορεί να τους δώσει.

Λοιπόν, τι είναι η ηλεκτρική αγωγιμότητα;

Η ηλεκτρική αγωγιμότητα μετρά την ευκολία με την οποία ένα ηλεκτρικό φορτίο μπορεί να ρέει μέσα από ορισμένο μήκος συγκεκριμένου υλικού. Συνήθως μετριέται σε S / cm που σημαίνει απλώς ότι το υλικό έχει μια συγκεκριμένη αγωγιμότητα σε S (Siemens) ανά εκατοστό. Όσο υψηλότερη είναι η τιμή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας τόσο ευκολότερα και πιο γρήγορα  ρέει το ηλεκτρικό φορτίο στο συγκεκριμένο μέσο (προσφέρει λιγότερη αντίσταση στην κίνηση του φορτίου).

Γιατί αυτό είναι χρήσιμο στην υδροπονία;

Είναι χρήσιμο στην υδροπονία επειδή η αγωγιμότητα ενός διαλύματος είναι άμεσα συνδεδεμένη και ανάλογη με την ποσότητα των διαλυμένων αλάτων (στην περίπτωση αυτή, τα άλατα είναι τα θρεπτικά συστατικά μας). έτσι, εάν σε  ένα διάλυμα έχουν διαλυθεί περισσότερα άλατα, έχει μεγαλύτερη αγωγιμότητα. Επομένως, η μέτρηση EC μπορεί να σας δώσει μια ιδέα για το πόσα θρεπτικά συστατικά έχουν απομείνει στο διάλυμα σας.

Ποιοι είναι οι περιορισμοί της EC στην υδροπονική καλλιέργεια;

Ο πρώτος περιορισμός προκύπτει λόγω του χημικού χαρακτήρα της ιδιότητας που μετράμε. Δεδομένου ότι η EC είναι ανάλογη με την ποσότητα των διαλυμένων αλάτων σε κάθε διάλυμα, θα μπορούσατε να υποθέσετε ότι η μέτρηση EC θα σας επέτρεπε πάντα να υπολογίζετε τις συγκεντρώσεις θρεπτικών συστατικών εντός του θρεπτικού σας διαλύματος. Αυτό είναι λάθος ! Τα άλατα αυξάνουν την αγωγιμότητα, αλλά κάθε διαφορετικό ιόν που υπάρχει μέσα στο διάλυμα έχει διαφορετική ειδική αγωγιμότητα (συμβάλλουν διαφορετικά στη συνολική EC), έτσι θα μπορούσατε στην πραγματικότητα να εξαπατηθείτε επειδή θα μπορούσατε απλά να έχετε μια μικρή ποσότητα ιόντος με μεγάλη αγωγιμότητα η πολύ μεγάλη ποσότητα  ενός ιόντος με μικρή αγωγιμότητα. Υψίστης σημασίας είναι τα ιόντα που καθορίζουν το pH τα οποία έχουν αγωγιμότητα εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο από άλλα ιόντα.

Ποια είναι τα κοινά λάθη κατά τη μέτρηση της EC;

Λαμβάνοντας υπόψη τις προαναφερθείσες συνθήκες, η EC πρέπει πάντα να μετράται σε σταθερό pH. Ένα EC που μετριέται σε pH 5 και ένα EC που μετριέται σε pH 7 παρε΄χουν  εντελώς διαφορετική πληροφόρηση γιατι τα  ιόντα που καθορίζουν το pH έχουν πολύ μεγάλη επίδραση στην τιμή EC.Πάντα επίσης πρέπει να γίνεται αρχικοποίηση στη κλίμακα μέτρησης του οργάνου με το οποίο παίρνουμε την μέτρηση με διάλυμα γνωστής αγωγιμότητας.

Σε τι χρησιμεύει η EC;

Η ηλεκτρική αγωγιμότητα μπορεί να σας πει εάν το διάλυμα σας έχει χάσει θρεπτικά συστατικά ή νερό λόγω εξάτμισης, εάν οι μετρήσεις γίνονται στην ίδια ακριβώς τιμή pH. Η EC πρέπει να μετράται όταν το διάλυμα παρασκευάζεται και τρεις φορές κάθε μέρα μετά από αυτό. Εάν η EC του θρεπτικού διαλύματος σας γίνει πολύ υψηλή, μπορείτε να προσθέσετε νερό για να τήν μειώσετε στην αρχική τιμή. Εάν η EC γίνει πολύ χαμηλή (70% της αρχικής τιμής), δεν πρέπει να προσθέσετε θρεπτικά συστατικά. Αυτό σημαίνει ότι το διάλυμα σας έχει αλλάξει ουσιαστικά στη σύνθεση του από το φυτά της καλλιέργειας σας  και πρέπει να απορριφθεί και να αλλαχτεί με καινούργιο.

Γιατί δεν μπορώ να προσθέσω θρεπτικά συστατικά σε διάλυμα με χαμηλή EC;

Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό επειδή δεν γνωρίζετε ποια θρεπτικά συστατικά απορρόφησαν τα φυτά σας. Προσθέτοντας θρεπτικά συστατικά στο διάλυμα θα μπορούσατε να βάλλεται είτε πάρα πολύ είτε ίσως πολύ λίγο από οποιαδήποτε δεδομένη ένωση. Φυσικά, μπορούμε να κάνουμε ποσοτική ανάλυση στο διάλυμα μας για να διαπιστώσουμε την ακριβή ιοντική του σύνθεση, αλλά το ασφαλέστερο (φθηνότερο και ευκολότερο) πράγμα θα ήταν η απόρριψη  του θρεπτικού σας διαλύματος και η αντικατάσταση του με καινούργιο.

Λίγα λόγια για τα υποστρώματα καλλιέργειας

Λίγα λόγια για τα υποστρώματα καλλιέργειας

Ποιος είναι o σκοπός της χρήσης υποστρωμάτων καλλιέργειας στην υδροπονία  και τι είναι αυτά;

Τα υποστρώματα καλλιέργειας είναι η ουσία πάνω στην οποία υποστηρίζονται οι ρίζες των φυτών.Τα φυτά μπορούν να αναπτυχθούν είτε σε στερεά μέσα στήριξης είτε απλά πάνω στο νερό. Η λειτουργία των υποστρωμάτων  στις υδροπονικές καλλιέργειες είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που επιτυγχάνεται από το έδαφος στην παραδοσιακή καλλιέργεια, διότι στην περίπτωση αυτή τα υποστρώματα παρέχουν μόνο η μηχανική υποστήριξη των φυτών και δεν εμπλέκεται σε καμία άλλη διαδικασία καλλιέργειας.

Ποιο είναι το ιδανικό υπόστρωμα για τις υδροπονικές καλλιέργειες;

Ιδανικά υποστρώματα είναι εκείνα που μπορούν να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες των φυτών σε αέρα, νερό και να παρέχουν υποστήριξη καθώς το φυτό αναπτύσσεται. Τα υποστρώματα πρέπει να είναι υδρόφιλα για να διατηρούν την υγρασία για μεγάλο χρονικό διάστημα και πρέπει επίσης να έχουν σωματίδια αρκετά μεγάλα ώστε να αφήσουν τον αέρα να ρέει και επομένως να επιτρέπουν στο οξυγόνο να διαλυθεί στο θρεπτικό διάλυμα.

Το ιδανικό υπόστρωμα πρέπει να είναι χημικά αδρανές τόσο για το θρεπτικό διάλυμα όσο και για το φυτό και δεν πρέπει να τροποποιεί ούτε το pH ούτε το ισοζύγιο θρεπτικών ουσιών του διαλύματος. Επιπλέον, τα υποστρώματα δεν πρέπει να έχουν σημαντική αντίδραση με οποιαδήποτε από τις ουσίες που εκκρίνονται από το φυτό.

Τα υποστρώματα θα πρέπει επίσης να είναι βιολογικά αδρανή, πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρέπει να περιέχουν κανένα οργανισμό που θα μπορούσε να αλλάξει τη σύνθεση του διαλύματος (όπως φύκια) ή να καταστρέψει το φυτό (όπως παθογόνοι μικροοργανισμοί).

Ποια υποστρώματα καλλιέργειας είναι διαθέσιμα;

Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία υποστρωμάτων ανάπτυξης στη σημερινή αγορά. Το πρώτο κριτήριο για την επιλογή ενός υποστρώματος είναι το είδος του φυτού που θα καλλιεργηθεί. Το δεύτερο κριτήριο είναι η τιμή, επειδή παρόλο που κάποιο υπόστρωμα μπορεί να μην είναι ιδανικό για τα φυτά μας, η χαμηλότερη τιμή και το γεγονός ενδεχομένως της τοπικής διαθεσιμότητας είναι επίσης σημαντικά. Μερικά από τα πιο δημοφιλή υποστρώματα αναφέρονται παρακάτω:

Ο περλίτης είναι ένας τύπος άμορφου ηφαιστειακού γυαλιού με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Για να χρησιμοποιηθεί αυτό το μέσο σε υδροπονικές καλλιέργειες, πρέπει να θερμανθεί στους 900 ° C, έτσι ώστε το νερό που περιέχεται στην κρυσταλλική δομή να απελευθερωθεί, με την τεχνική αυτή λαμβάνεται ο εμπορικός περλίτης, επίσης γνωστός ως διογκωμένος περλίτης. Αυτός ο τύπος περλίτη έχει μεγάλη ικανότητα συγκράτησης νερού, αφήνοντας αρκετό χώρο για την ροή του αέρα. Το μέγεθος των σωματιδίων σε αυτό το μέσο είναι επίσης ιδανικό για υποστήριξη μεγάλων φυτών.

Ο βερμικουλίτης είναι ένα ένυδρο φυλλοπυριτικό ορυκτό, η μίκα (μαρμαρυγία),  το οποίο εντάσσεται στην ομάδα των αργίλων και συγκεκριμένα στις κρυσταλλικές αργίλους με φυλλοειδή δομή. Χαρακτηριστικό του είναι πως περιέχει παγιδευμένο νερό ανάμεσα στις στρώσεις των φυλλιδίων του. Το διαστρωματικό αυτό νερό στην θερμοκρασία των 700 – 900ο C εξαερώνεται απότομα με αποτέλεσμα την διόγκωση του ορυκτού έως και 30 φορές σε σύγκριση με τον αρχικό του όγκο. Η διόγκωση μετατρέπει τις λεπτές νιφάδες του μεταλλεύματος σε ελαφροβαρείς πορώδεις κόκκους που περιέχουν πολυάριθμα στρώματα αέρα.


Το τελικό προϊόν που προκύπτει μετά την ψύξη αποτελείται από φυλλίδια διαστάσεων 1-6 mm τα οποία έχουν μορφή ακορντεόν. Λόγω της ιδιαίτερης μορφής των τεμαχιδίων του, ο βερμικουλίτης είναι ιδιαίτερα κατάλληλος για χρήση σε φυτώρια ως υλικό επικάλυψης των σπόρων σε μείγματα υποστρωμάτων καθώς επίσης και ως εδαφοβελτιωτικό. Επίσης είναι άριστο υλικό για το σκέπασμα των σπόρων στα σπορεία, εξασφαλίζοντας ιδανικές συνθήκες αερισμού και υγρασίας.

Η άμμος είναι ένα κοκκώδες υλικό, που λαμβάνεται γενικά από οποιοδήποτε ορυκτό που έχει αλεστεί με λεπτό τρόπο. Αυτός ο τύπος υλικού είναι ιδανικός για υδροπονικές καλλιέργειες όταν συνδυάζεται με άλλα υλικά που μπορούν να προσφέρουν καλή ροή αέρα, επειδή η άμμος από μόνη της δεν παρέχει αρκετό χώρο για τη ροή του αέρα και επομένως τα φυτά θα μπορούσαν εύκολα να ξεραθούν.

Ο φλοιός ρυζιού είναι ένα οργανικό υπόστρωμα που λαμβάνεται από τα φυτά του ρυζιού. Το πλεονέκτημα αυτού του υλικού είναι ότι δεν έχει γρήγορη αποσύνθεση, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε πυρίτιο. Ωστόσο, έχει υψηλή αντοχή στο νερό, και μπορεί να προσφέρει μεγάλη ροή αέρα. Ένα μείγμα με φλοιό ρυζιού και άμμο είναι ιδανικό για υδροπονικές καλλιέργειες, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αναλογίες μπορούν να διαφέρουν ανάλογα με τις ανάγκες του φυτού.

Χαλίκι. Η λέξη χαλίκι αναφέρεται σε οποιοδήποτε ορυκτό με μορφή σωματιδίων μεγέθους μεταξύ 5mm και 2cm. Το Gravel παρέχει εξαιρετική ροή αέρα και αποστράγγιση, αλλά κακή κατακράτηση νερού. Όταν αναμιγνύεται με άμμο, θα μπορούσε να αποτελεί ένα ιδανικό υπόστρωμα καλλιέργειας, είναι επίσης ιδανικό για συστήματα NTF επειδή δεν μπλοκάρει σωλήνες ή και δεν μεταφερεται από τη ροή του θρεπτικού διαλύματος τόσο εύκολα όσο το κάνει ο φλοιός του ρυζιού.

Πώς επιλέγω ένα υπόστρωμα καλλιέργειας;

Η επιλογή των υποστρωμάτων καλλιέργειας εξαρτάται κυρίως από την εμπειρία του καθενός. Για συστήματα άρδευσης σταγόνας, συνιστώ να χρησιμοποιήσετε ένα μείγμα φλοιού ρυζιού και άμμου ή να χρησιμοποιήσετε περλίτη. Για συστήματα NFT προτείνω χαλίκι ή βερμικουλίτη. Όταν επιλέγετε ένα υπόστρωμα, ​​είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τις ανάγκες των φυτών  ούτως ώστε αυτά να έχουν την καλύτερη δυνατή ανάπτυξη.

Για πόσο καιρό μπορώ να χρησιμοποιήσω ένα υπόστρωμα;

Αυτό εξαρτάται από τη φύση του υποστρώματος. Μη οργανικά μέσα όπως περλίτης ή το χαλίκι μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλές φορές, ενώ τα οργανικά υποστρώματα όπως ο φλοιός ρυζιού πρέπει να αντικαθίστανται μία ή δύο φορές το χρόνο.

Ποια επεξεργασία θα πρέπει να κάνουμε στα υποστρώματα ανάμεσα στις καλλιέργειες;

Μεταξύ των καλλιεργειών, τα υποστρώματα πρέπει να πλένονται με απολυμαντικό. Μια εύκολη στη χρήση λύση είναι το  υπεροξείδιο του υδρογόνου γιατί μπορεί να απορροφηθεί από τα ίδια τα φυτά. Το σύστημα πρέπει να παραμένει εμβαπτισμένο όλη τη μέρα στο διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου (συνιστώμενη περιεκτικότητα στο 3%). Μετά από αυτό, το σύστημα πρέπει να καθαρίζεται για δύο ακόμη ημέρες με άφθονο καθαρό  νερό και πλέον θα είναι έτοιμο να χρησιμοποιηθεί ξανά.

Μπορεί οι υδροπονικές καλλιέργειες να είναι και βιολογικές? Είναι καλύτερες η χειρότερες?

Μπορεί οι υδροπονικές καλλιέργειες να είναι και βιολογικές? Είναι καλύτερες η χειρότερες?

Υπήρξε μια μάχη κατά την τελευταία δεκαετία μεταξύ βιολογικών παραγωγών με βάση το έδαφος και υδροπονικών καλλιεργητών, για να διαπιστωθεί εάν οι καλλιέργειες που παράγονται με υδροπονία μπορούν ή δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη για βιολογική πιστοποίηση. Όλη η συζήτηση επικεντρώνεται στο κατά πόσον μια καλλιέργεια που καλλιεργείται υδροπονικά μπορεί πράγματι να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του Βιολογικού προτύπου πιστοποίησης. Μέσα σε αυτήν την ανάρτηση, θα συζητήσουμε γιατί υπάρχει ακόμη αυτή η συζήτηση, γιατί μια υδροπονική καλλιέργεια θα μπορούσε να θεωρηθεί Βιολογική και ποια είναι τα επιχειρήματα κατά μιας τέτοιας ονομασίας.

Το μόνο που απαιτείται για να θεωρηθεί μια καλλιέργεια «υδροπονική» είναι η πλήρης απουσία εδάφους. Αυτό σημαίνει ότι όλη τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την καλλιέργεια θα προέρχονται από το θρεπτικό διάλυμα και οι ουσίες που περιλαμβάνονται σε αυτό το διάλυμα μπορούν ή δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις για την «Βιολογική» ετικέτα. Ορισμένες ουσίες όπως τα χηλικά βαρέα μέταλλα, το φωσφορικό κάλιο και τα περισσότερα νιτρικά άλατα, δε περιλαμβάνονται στο  Βιολογικό πρότυπο λόγω της συνθετικής τους προέλευσης και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής τους και της κανονικής χρήσης τους. Ωστόσο, ο συνολικός αντίκτυπος αυτών των ουσιών εξαρτάται επίσης σε μεγάλο βαθμό από το πώς τις διαχειρίζεται η υδροπονική καλλιέργεια και πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιούνται.

Μια υδροπονική καλλιέργεια θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα κλάσμα του νερού και του λιπάσματος που χρησιμοποιείται από μια παραδοσιακή εδαφολογική καλλιέργεια της ίδιας περιοχής, ενώ συλλέγει τα υπολείμματα χρήσης των λιπασμάτων, καθιστώντας την πιο βιώσιμη από περιβαλλοντική άποψη από μια παραδοσιακή εδαφική καλλιέργεια και πιθανώς αξίζει κάποιου είδους αναγνώρισης αυτό το γεγονός . Μια υδροπονική καλλιέργεια που καλλιεργείται με παραδοσιακά παραγόμενα συνθετικά λιπάσματα, που δεν έχει απολύτως καμία απόρριψη σε υπολείμματα λιπασμάτων  στο περιβάλλον και δεν χρησιμοποιεί συνθετικά φυτοφάρμακα έχει χαμηλή περιβαλλοντική επιβάρυνση και παράγει τρόφιμα πολύ υψηλής ποιότητας. Οι υδροπονικές καλλιέργειες μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν γη που διαφορετικά θα ήταν άχρηστη για χρήση σε παραδοσιακές μεθόδους εδάφους, επεκτείνοντας τις εκτάσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για υγιεινή και βιώσιμη παραγωγή τροφίμων.

Ωστόσο, οι αντίθετοι στη χρήση της βιολογικής πιστοποίησης υποστηρίζουν ότι δεν αφορά μόνο το τι παράγεται και πώς παράγεται, αλλά το πού παράγεται. Το επιχείρημα είναι ότι η βιολογική πιστοποίηση και οι απαιτήσεις έχουν συγκεκριμένες διατάξεις σχετικά με την αειφορία του εδάφους και την οικοδόμηση του εδάφους, με τις οποίες μια υδροπονική καλλιέργεια δεν θα μπορούσε να συμμορφωθεί. Υποστηρίζουν ότι μέρος του νοήματος της βιολογικής πιστοποίησης είναι να καταστήσει την καλλιέργεια στο έδαφος πιο προσαρμόσιμη στις τοπικές συνθήκες και ότι οι υδροπονικές καλλιέργειες απλά δεν μπορούν να το κάνουν αυτό επειδή δεν διαθέτουν καθόλου έδαφος ή καμία διαδικασία οικοδόμησης εδάφους.

Τόσο οι υδροπονικές όσο και οι παραδοσιακά βιολογικές καλλιέργειες μπορούν να παράγουν τρόφιμα υγιή, χωρίς φυτοφάρμακα και με ψηλή βιολογική αξία. Οι υδροπονικές καλλιέργειες μπορούν να το κάνουν αυτό σε γη που δεν είναι παραδοσιακά αρόσιμη και μπορούν να το κάνουν με εκπληκτικά υψηλή απόδοση. Επομένως, θα ήταν δίκαιο να παρέχουμε στις υδροπονικές καλλιέργειες που εκτιμάται ότι είναι βιώσιμες και καλλιεργούνται σε μη αρόσιμη γη, μια οργανική πιστοποίηση, καθώς συμμορφώνονται με το πνεύμα των ανθρώπων που θέλουν να αγοράζουν βιολογικά, δηλαδή να χρησιμοποιούν τρόφιμα που παράγονται με βιώσιμο τρόπο και  με μικρή επίδραση στο περιβάλλον. Εάν η χρήση συνθετικών λιπασμάτων προκαλεί ανησυχία, μια απαίτηση για την ικανοποίηση αυτού του χαρακτηρισμού θα ήταν η χρήση σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται από την βιολογική γεωργία. Αυτό είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά μπορεί να γίνει σε ένα σύστημα υδροπονικής καλλιέργειας.

Δεν είναι όμως όλες οι υδροπονικές καλλιέργειες υγιείς. Πολλές από αυτές μπορεί να είναι απίστευτα ρυπογόνες καθώς επίσης και να έχουν  τελείως αναποτελεσματική χρήση πόρων νερού και λιπασμάτων. Για αυτόν τον λόγο, απαιτείται ένας προσδιορισμός για να διακρίνονται εκείνοι που λειτουργούν με σωστούς κανόνες από εκείνους που δεν λειτουργούν. Εάν οι απαιτήσεις του πρότυπου βιολογικής καλλιέργειας προσαρμοζόταν ώστε να ανταποκρίνονται σε  υδροπονικές καλλιέργειες που τηρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές και  καλλιεργούνται σε μη αρόσιμη γη, αυτό θα ήταν ένα τεράστιο βήμα για να δώσουμε στον καταναλωτή έναν σαφή τρόπο διαχωρισμού των προϊόντων.

Οι υδροπονικές καλλιέργειες έχουν μεγάλη προσαρμοστικότητα , έχουν χαμηλό αντίκτυπο στο περιβάλλον και παράγουν πολύ υψηλής ποιότητας, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά τρόφιμα χωρίς φυτοφάρμακα. Μπορούν να κάνουν πιο αποτελεσματική χρήση της γης, του νερού και μη συνθετικών λιπασμάτων από ό, τι οι εδαφολογικές καλλιέργειες. Ωστόσο, το γεγονός είναι ότι λίγοι από αυτούς πληρούν πραγματικά αυτά τα κριτήρια. Έτσι, ενώ δεν χαρακτηρίζονται ως βιολογικά αυτή τη στιγμή, το να τους δοθεί η δυνατότητα να είναι βιολογικό θα ήταν ένα τεράστιο βήμα προς ένα πιο βιώσιμο μέλλον στη γεωργία. Θα μπορούσε να παρακινήσει τους υδροπονικούς καλλιεργητές να προσαρμόσουν και να αγκαλιάσουν πολλές από τις πρακτικές των βιολογικών καλλιεργητών με βάση το έδαφος.

Πιθανά προβλήματα σε ένα υδροπονικό σύστημα και αντιμετώπιση τους.

Πιθανά προβλήματα σε ένα υδροπονικό σύστημα και αντιμετώπιση τους.

Μια υδροπονική εγκατάσταση είναι ένα σχετικά πολύπλοκο σύστημα και ως εκ τούτου κατά την λειτουργία του παρουσιάζει μικρά η και μεγαλύτερα προβλήματα, κάποια από αυτά και όχι κατ ανάγκη με σειρά συχνότητας η σπουδαιότητας καθώς και οι σχετικές προτεινόμενες λύσεις παρουσιάζονται παρακάτω:

1. Διαρροές θρεπτικού διαλύματος του συστήματος υδροπονίας

Διαρροές του συστήματος μπορεί να προκύψουν για πολλούς λόγους. Διαρροές μπορεί να προκύψουν σε οποιαδήποτε ένωση ή βαλβίδα στο σύστημά σας. Μπορούν επίσης να συμβούν εάν το σύστημά σας μπλοκαριστεί, όπως όταν μια μάζα ρίζας φράζει ένα σύστημα NFT πχ, οδηγώντας σε συσσώρευση και υπερχείλιση του θρεπτικού διαλύματος. Διαρροές μπορεί επίσης να προκύψουν εάν δημιουργήσετε ένα σύστημα με δεξαμενή που η χωρητικότητα της είναι μικρότερη από το σύνολο του θρεπτικού διαλύματος που κυκλοφορεί στο σύστημα. Σε αυτήν την περίπτωση, διακοπή ρεύματος ή διακοπή της αντλίας, μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση του θρεπτικού διαλύματος και υπερχείλιση της δεξαμενής σας.

Λύση

Δοκιμάστε το σύστημά σας προτού φυτέψετε οτιδήποτε. Σφίξτε τυχόν βαλβίδες και βεβαιωθείτε ότι όλες οι συνδέσεις είναι σφιχτές και ασφαλείς.

Ελέγχετε τακτικά το σύστημά σας για προβλήματα όπως υπερανάπτυξη ριζών ή φραγμένες αποχετεύσεις ή εξόδους.

Βεβαιωθείτε ότι έχετε επιλέξει μια δεξαμενή που μπορεί να συγκρατήσει άνετα όλο το θρεπτικό διάλυμα του συστήματος,.

2. Εγκατάσταση λανθασμένου συστήματος φωτισμού

Λύση

Μια σωστή επιλογή είναι συστήματα φωτισμού φθορισμού. Αυτά είναι συνήθως τα πιο εύκολα στη χρήση και είναι κατάλληλα για τους περισσότερους χρήστες.

Εάν αγοράζετε LED φώτα ανάπτυξης, μην πηγαίνετε για τη φθηνότερη επιλογή. Κάντε λίγη έρευνα και αγοράστε ποιοτικά φώτα που θα παράγουν φως στα σωστά μήκη κύματος και σε επαρκείς ποσότητες για το σύστημά σας.

Βεβαιωθείτε ότι έχετε εγκαταστήσει επαρκεί φωτισμό για το σύστημά σας.

3. Χρήση λανθασμένου θρεπτικού διαλύματος

Κατά την καλλιέργεια φυτών στο έδαφος, πολλά από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά υπάρχουν ήδη στο έδαφος σε επαρκείς ποσότητες. Για το λόγο αυτό, το λίπασμα που έχει σχεδιαστεί για την καλλιέργεια φυτών στο έδαφος δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει πολλά από τα ιχνοστοιχεία μικρο θρεπτικών συστατικών που είναι απαραίτητα για την υγιή ανάπτυξη των φυτών.

Λύση

Βεβαιωθείτε ότι αγοράζετε θρεπτικά συστατικά σχεδιασμένα για χρήση σε υδροπονικά συστήματα καλλιέργειας.

4. Πλημμελείς καθαριότητα

Εάν αφήσετε την υδροπονική σας εγκατάσταση και την περιοχή γύρω της να γίνει ακατάστατη και βρώμικη, ενδέχεται να αυξήσετε τον κίνδυνο εξάπλωσης ασθενειών ή παρασίτων στο υδροπονικό σας σύστημα.

Θα πρέπει να φροντίσετε να περιορίσετε την δημιουργία αλγης στο σύστημα σας, οι ασθένειες και τα παράσιτα θα πρέπει να μην μπορούν να εγκατασταθούν στο σύστημά σας. Πρέπει να  αποφεύγετε τους παθογόνους οργανισμούς, καθαρίζοντας τακτικά το σύστημά σας και τη γύρω περιοχή.

Λύση

Διατηρήστε την περιοχή γύρω από την εγκατάσταση υδροπονίας καθαρή και καλά οργανωμένη.

Κάθε 2-3 εβδομάδες, αδειάζεται το σύστημα, ξεπλένετε το υπόστρωμα ανάπτυξης και τις ρίζες με νερό και καθαρίζετε τη δεξαμενή, τις αντλίες και τις σωληνώσεις.

5. Δεν μαθαίνετε δια βίου

Κάθε καλλιέργεια φυτών σε ένα σύστημα υδροπονίας είναι διαφορετική. Κάποια πράγματα θα πάνε καλά αλλά θα αντιμετωπίσετε και κάποια προβλήματα, είτε μικρά είτε μεγάλα. Θα πρέπει να εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να αναλύσετε τι πήγε καλά και τι πήγε στραβά, για να προσαρμόσετε την πρακτική σας για τις μελλοντικές καλλιέργειες.

Λύση

Τεκμηριώστε, φωτογραφίστε και σημειώστε τις καλές και κακές πτυχές κάθε συστήματος που χρησιμοποιείτε.

Όταν αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα, αναζητήστε μια λύση είτε μόνοι σας είτε με τη βοήθεια του γεωργικού σας συμβούλου.

6. Μη παρακολούθηση της υγείας των φυτών σας

Εάν δεν παρακολουθείτε συχνά τα φυτά σας, θα χάσετε τα πρώτα σημάδια των  προβλημάτων που θα εμφανιστούν αργότερα σε μεγάλη πλέον έκταση. Είτε πρόκειται για ανεπαρκή ανάπτυξη ή  για ασθένεια, όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει πρόβλημα, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να το διορθώσετε και να μην καταστρέψετε τα φυτά σας.

Λύση

Παρακολουθείτε συχνά την ανάπτυξη και την κατάσταση των φυτών σας.

Όταν δείτε ένα πρόβλημα, αφιερώστε λίγο χρόνο για να μάθετε ποιο είναι το πρόβλημα και προσπαθήστε να το διορθώσετε.

Εάν παρατηρήσετε ασθένεια ή παράσιτα, θεραπεύστε τα νωρίς και ενδέχεται να είστε σε θέση να αποτρέψετε υπερβολικές μη αντιστρεπτές βλάβες στα φυτά σας.

7. Μη παρακολούθηση και ρύθμιση του επιπέδου pH

Το επίπεδο pH του θρεπτικού διαλύματος είναι μία από τις πιο σημαντικές πτυχές της υδροπονικής ανάπτυξης. Κατά την καλλιέργεια των φυτών στο έδαφος, το ίδιο το έδαφος δρα ως ρυθμιστικός παράγοντας pH και αποτρέπει γρήγορες μεταβολές σ αυτό. Αυτό σημαίνει ότι οι μεταβολές του pH είναι πιο αργές και μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο εύκολα.

Αυτό δεν ισχύει για την υδροπονία. Το pH μπορεί να αλλάξει σημαντικά σε ώρες ή ημέρες λόγω μιας σειράς παραγόντων όπως η θερμοκρασία, ο ρυθμός απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών από τα φυτά σας, η παρουσία νόσου, η υπερβολική εξάτμιση κ.λ.π.

Λύση

Όταν καλλιεργείτε με υδροπονία, πρέπει να παρακολουθείτε το pH του θρεπτικού σας διαλύματος.

Σε ένα νέο σύστημα ή όταν έχουν πραγματοποιηθεί πρόσφατες αλλαγές σε ένα σύστημα που λειτουργεί ήδη, ίσως χρειαστεί να ελέγξετε και να προσαρμόσετε το pH σε καθημερινή βάση. Σε ένα σταθερό σύστημα, μπορείτε να μειώσετε τους έλεγχους σε μία ή δύο φορές την εβδομάδα.

8. Ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών και τοξικότητα

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ανεπάρκεια θρεπτικών ουσιών ή τοξικότητα στα φυτά σας. Δεν είναι πάντα εύκολο να πούμε ποια θρεπτική ουσία προκαλεί το πρόβλημα ή αν η ανεπάρκεια ή η τοξικότητα είναι το πρόβλημα. Υπάρχουν πολλά σημάδια που πρέπει να προσέξετε για την ανίχνευση ανεπάρκειας και τοξικότητας διαφόρων θρεπτικών ουσιών και θα βελτιώσετε τον εντοπισμό προβλημάτων με το χρόνο και την εμπειρία.

Το pH, η θερμοκρασία, ο ρυθμός ανάπτυξης των φυτών, η συγκέντρωση θρεπτικού διαλύματος, το σφάλμα χρήστη και ένας ολόκληρος αριθμός άλλων παραγόντων μπορεί να προκαλέσει θρεπτικά προβλήματα. Μην ξεχνάτε ότι τα υπερβολικά επίπεδα ενός θρεπτικού συστατικού μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα με την απορρόφηση ενός άλλου.

Λύση

Βεβαιωθείτε ότι έχετε συμπληρώσει προσεκτικά και με ακρίβεια το θρεπτικό σας διάλυμα.

Βεβαιωθείτε ότι το νερό που χρησιμοποιείτε για να συμπληρώσετε το θρεπτικό σας διάλυμα δεν είναι υπερβολικά σκληρό. Εάν ναι, εξετάστε το ενδεχόμενο να το αραιώσετε με αποσταγμένο νερό ή να χρησιμοποιήσετε νερό που έχει περάσει από φίλτρο αντίστροφης όσμωσης ή φίλτρο ενεργού άνθρακα για να μειώσετε το επίπεδο των διαλυμένων στερεών.

Παρακολουθήστε τη συγκέντρωση του θρεπτικού σας διαλύματος με μετρητή PPM / EC

Παρακολουθήστε και ρυθμίστε το pH του θρεπτικού σας διαλύματος.

Εάν τα φυτά σας αρχίσουν να εμφανίζουν συμπτώματα ανεπάρκειας θρεπτικών ουσιών ή τοξικότητας, ξεπλένουμε το σύστημά μας, απορρίπτουμε το παλιό και αντικαθιστούμε με νέο όλη την ποσότητα του θρεπτικού διαλύματος του συστήματος μας.

9. Χρήση σκληρού νερού στο υδροπονικό σας σύστημα

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η χρήση σκληρού νερού μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε ένα σύστημα υδροπονίας. Εάν το νερό σας είναι κάτω από 200 PPM, είναι πιθανό να μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε χωρίς σοβαρά προβλήματα, αλλά το νερό της βρύσης με υψηλό επίπεδο συνολικών διαλυμένων στερεών θα προκαλέσει προβλήματα στο θρεπτικό σας διάλυμα.

Τα περισσότερα  συστατικά του σκληρού νερού είναι τα άλατα ασβεστίου και μαγνησίου. Δυστυχώς, αυτές συνήθως ενώσεις μεγάλα μόρια και σε μορφή που δεν μπορούν να απορροφηθούν από τα φυτά.

Οι ενώσεις ασβεστίου στο νερό της βρύσης  μπορούν να μπλοκάρουν τα  άλατα ασβεστίου που προσθέτετε στο νερό, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στα φυτά σας να μην μπορούν να τα απορροφήσουν και στο χειρότερο σενάριο να προκαλέσουν κατάσταση ανεπάρκειας ασβεστίου.

Λύση

Εάν έχετε σκληρό νερό, μεγαλύτερο από 200 PPM, θα σας συνιστούσα είτε να το αραιώσετε με αποσταγμένο νερό είτε να χρησιμοποιήσετε ένα φίλτρο για να μειώσετε το επίπεδο των διαλυμένων ορυκτών στο νερό.

Ένα φίλτρο ενεργού άνθρακα επίσης είναι μια καλή, φθηνή επιλογή προς την κατεύθυνση αυτή.

Ένα φίλτρο αντίστροφης όσμωσης είναι μια πιο ακριβή αλλά ίσως και η καλύτερη επιλογή, αλλά θα μειώσει το επίπεδο των διαλυμένων ορυκτών σχεδόν στο μηδέν.

10. Μη παρακολούθηση PPM / EC / TDS

Η χρήση ενός θρεπτικού διαλύματος που είναι πολύ αραιό θα οδηγήσει σε μη βέλτιστη ανάπτυξη των φυτών σας. Υπερβολικά συμπυκνωμένο διάλυμα θρεπτικών συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε τοξικότητα ή αποκλεισμό θρεπτικών συστατικών.

Καθώς τα φυτά σας απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά και το νερό, η συγκέντρωση του θρεπτικού διαλύματος θα αλλάξει. Ο ρυθμός αλλαγής θα εξαρτηθεί από τον ρυθμό ανάπτυξης των φυτών σας, καθώς και από τις περιβαλλοντικές συνθήκες του που επικρατούν στο υδροπονικό σας σύστημα .

Λύση

Χρησιμοποιήστε έναν μετρητή EC PPM TDS για να παρακολουθείτε το θρεπτικό διάλυμα, τόσο κατά τη σύνθεση του θρεπτικού διαλύματος όσο και με την πάροδο του χρόνου καθώς τα φυτά σας μεγαλώνουν.

Αλλάξτε το θρεπτικό διάλυμα μετά από 3 εβδομάδες το πολύ. Αυτό πρέπει να γίνεται γιατι οι αναλογίες των διαφόρων θρεπτικών ουσιών θα αποκλίνουν από την αρχική συγκέντρωση λόγω της μεταβλητής πρόσληψης από τα φυτά. Με την πάροδο του χρόνου επίσης τα διαλυμένα στερεά που υπάρχουν στο νερό τα οποία και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα φυτά θα αρχίσουν να συσσωρεύονται στο θρεπτικό διάλυμα.

Ένας μετρητής EC θα σας πει μόνο την ηλεκτρική αγωγιμότητα του θρεπτικού διαλύματος υπολογίζοντας κατά προσέγγιση τον υπολογισμό του συνόλου των διαλυμένων στερεών του διαλύματος. Δεν αποτυπώνει όμως τις επιμέρους ποσότητες αυτών στο θρεπτικό διάλυμα.

Εφαρμόστε μια  νέα παρτίδα θρεπτικού διαλύματος κάθε 2-3 εβδομάδες η και νωρίτερα εάν εντοπίσετε σημάδια τοξικότητας ή ανεπάρκειας θρεπτικών ουσιών στα φυτά σας.

11. Μπλοκαρισμένες ή σπασμένες αντλίες η ακροφύσια ψεκασμού (μπέκ)

Τα συστήματα υδροπονίας βασίζονται στη συνεχή ή πολύ συχνή παροχή νερού και θρεπτικών συστατικών στα φυτά σας. Εάν παρουσιαστεί βλάβη στην αντλία ή στο ακροφύσιο, αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα λειτουργίας του υδροπονικού συστήματος πολύ γρήγορα.

Μια σπασμένη ή μπλοκαρισμένη αντλία νερού μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή λειτουργίας παροχής θρεπτικού συστήματος με τις γνωστές συνέπειες. Τα συστήματα Wick και DWC δεν θα έχουν αυτό το πρόβλημα.

Για τα αεροπονικά συστήματα, είναι πολύ κοινό τα ακροφύσια ψεκασμού να φράζουν με την πάροδο του χρόνου. Εάν συμβεί αυτό, οι εκτεθειμένες ρίζες θα στεγνώσουν πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα την πλήρη αστοχία του συστήματος.

Οι αντλίες αέρα μπορεί επίσης να εμφανίσουν αστοχία προκαλώντας αιφνίδια μείωση της περιεκτικότητας σε διαλυμένο οξυγόνο στο θρεπτικό διάλυμα, σε επίπεδο που οι ρίζες αρχίζουν να ασφυκτιούν, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει επίσης σε πλήρη αστοχία του υδροπονικού συστήματος.

Λύση

Ελέγχετε συχνά το σύστημά σας.

Εξετάστε το ενδεχόμενο να αγοράσετε αντλία νερού ή αέρα με ενσωματωμένο συναγερμό, ο οποίος θα ακούγεται εάν υπάρχει απόφραξη.

Σκεφτείτε να σχεδιάσετε το σύστημά σας, έτσι ώστε εάν υπάρχει απόφραξη ή αστοχία θα ενεργοποιηθεί εναλλακτική τροφοδοσία.

12. Επιλέγοντας λάθος υπόστρωμα καλλιέργειας

Ορισμένα υποστρώματα καλλιέργειας είναι επαναχρησιμοποιήσιμα, κάποια είναι πραγματικά κατάλληλα για χρήση μόνο μία φορά. Κάποια είναι απορροφητικά και θα κρατήσουν το νερό γύρω από τις ρίζες του φυτού. Κάποια είναι ελάχιστα απορροφητικά και επιτρέπουν γρήγορη αποστράγγιση. Μερικά είναι ακριβά, μερικά είναι φθηνά. Πολλά υποστρώματα καλλιέργειας μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να λειτουργούν σε διαφορετικά συστήματα υδροπονίας.

Λύση

Αφιερώστε λίγο χρόνο για να σκεφτείτε τι θέλετε να κάνουν το υπόστρωμα καλλιέργειας σας.

Ρωτήστε τον Γεωργικό σας σύμβουλο σχετικά με αυτό το θέμα

Εξετάστε τον προϋπολογισμό σας όσον αφορά το αν  θέλετε να χρησιμοποιήσετε ξανά το υπόστρωμα καλλιέργειας για πολλούς κύκλους ανάπτυξης.

13. Δεν ξεπλένετε το σύστημα και δεν ξαναγεμίζετε το θρεπτικό διάλυμα του συστήματος αρκετά συχνά

Η υδροπονική έχει τόσα πολλά οφέλη και είναι ένα διασκεδαστικό χόμπι. Ωστόσο, εάν λειτουργείτε το σύστημά σας για πολύ καιρό χωρίς ξέπλυμα και αλλαγή του θρεπτικού διαλύματος, η πιθανότητα να αντιμετωπίσετε προβλήματα ή ακόμη και να καταστρέψετε τις καλλιέργειες σας θα αυξηθεί σημαντικά. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα  μεταξύ των αλλαγών, τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίσετε προβλήματα ασθένειας, παρασίτων και θρεπτικών προβλημάτων που δεν θα  μπορείτε να αντιμετωπίσετε επαρκώς.

Λύση

Ενώ η υδροπονία έχει πολύ λιγότερη ένταση εργασίας από την καλλιέργεια  με βάση το έδαφος, απαιτεί συχνότερη παρακολούθηση και προσαρμογή. Το καθάρισμα με χρήση καθαρού νερού του συστήματος και η αλλαγή του θρεπτικού διαλύματος απαιτεί κάποια προσπάθεια, αλλά αξίζει τον κόπο. Μεγαλύτερα προϊόντα, ταχύτερα αναπτυσσόμενα φυτά είναι κάποια από τα οφέλη που αποκομίζεται.

14. Ασθένειες των φυτών

Τα υδροπονικά φυτά είναι γενικά λιγότερο επιρρεπή σε ασθένειες από τα φυτά που καλλιεργούνται στο έδαφος. Χωρίς χώμα, τα βακτήρια και οι μύκητες έχουν μικρότερες πιθανότητες ανάπτυξης. Ωστόσο, ορισμένες συνθήκες, όπως η υπερβολική υγρασία, οι υψηλές θερμοκρασίες και η έλλειψη άμεσου ηλιακού φωτός αν η καλλιέργεια γίνεται σε εσωτερικό χώρο, μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών στα φυτά σας που μπορούν να απειλήσουν ενδεχομένως ολόκληρη την παραγωγή.

Διάφορα χαρακτηριστικά του υδροπονικού συστήματός σας μπορούν επίσης να προκαλέσουν υπερβολικό στρες στα φυτά σας, γεγονός που μπορεί να τα κάνει πιο ευαίσθητα σε ασθένειες.

Λύση

Αποφυγή υπερβολικά υψηλών θερμοκρασιών και επιπέδων υγρασίας και διασφαλίστε ότι τα φυτά σας λαμβάνουν άμεσο ηλιακό φως ή τεχνητό φως καλής ποιότητας.

Παρακολουθήστε το pH και τη συγκέντρωση του θρεπτικού σας διαλύματος. Βεβαιωθείτε ότι το θρεπτικό σας διάλυμα περιέχει όλα τα απαραίτητα μακρο και μικρο θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται τα φυτά σας για ανάπτυξη.

Παρακολουθείτε συχνά τα φυτά σας για τυχόν σημάδια ασθένειας. Εάν παρατηρήσετε κάποιο πρόβλημα, προσπαθήστε να εντοπίσετε την αιτία και να το αντιμετωπίσετε το συντομότερο δυνατό.

Προσδιορισμός του σωστού μεγέθους της δεξαμενής θρεπτικού διαλύματος στο υδροπονικό σας σύστημα

Προσδιορισμός του σωστού μεγέθους της δεξαμενής θρεπτικού διαλύματος στο υδροπονικό σας σύστημα

Ένας από τους κρίσιμους παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν ενεργά στην επιτυχία ενός υδροπονικού συστήματος ανάπτυξης είναι ο υπολογισμός του σωστού μεγέθους της δεξαμενής θρεπτικού διαλύματος που θα χρησιμοποιηθεί. Αν επιλέξετε μια πολύ μικρή δεξαμενή τα φυτά σας δεν θα λάβουν αρκετό νερό και θρεπτικά συστατικά. Σκεφτείτε ότι οι ανάγκες ενός υδροπονικής καλλιέργειας φυτού πρέπει να είναι παρόμοιες με εκείνες ενός αναπτυσσόμενου ανθρώπου. Ένα παιδί απαιτεί όλο και περισσότερο καύσιμο καθώς προχωρά προς την ενηλικίωση, και με τον ίδιο τρόπο, τα φυτά υδροπονικής καλλιέργειας απαιτούν επίσης περισσότερα θρεπτικά συστατικά κατά την διάρκεια της ανάπτυξης τους . Ακολουθούν τα βασικά κριτήρια επιλογής μεγέθους δεξαμενής θρεπτικού διαλύματος.

Αναλογία θρεπτικού διαλύματος ανά φυτό

Βασικό κριτήριο επιλογής της χωρητικότητας της δεξαμενής είναι πρώτα να αποφασίσετε τον αριθμό των φυτών που θα καλλιεργήσετε στο σύστημα. Το επόμενο βήμα είναι να σκεφτείτε ποιο θα είναι το μέγεθος σε πλήρη ανάπτυξη. Μόλις έχετε τις απαιτούμενες πληροφορίες, μπορείτε στη συνέχεια να εφαρμόσετε τις ακόλουθες οδηγίες:

Φυτά μικρού μεγέθους - Περίπου 1,5 - 2 λίτρα ανά φυτό (ελάχιστο)
Μεσαίου μεγέθους φυτά - 3 έως 5 λίτρα ανά φυτό (ελάχιστο)
Φυτά μεγάλου μεγέθους - Περίπου 10 λίτρα ανά φυτό (ελάχιστο)

Μια καλή ιδέα είναι να επισημάνετε την επιθυμητή στάθμη του θρεπτικού διαλύματος με έναν μόνιμο δείκτη στα δοχεία σας, ώστε να γνωρίζετε πού πρέπει να βρίσκονται οι διαφορετικές στάθμες θρεπτικού διαλύματος και να μην χρειάζεται επαναπροσδιορισμός.

Είναι σημαντικό να θυμάστε άλλους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το μέγεθος της δεξαμενής σας και τις ανάγκες υγρασίας των φυτών σας. Αυτό περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Υγρασία

Η υγρασία έχει σημαντική επίδραση στην ποσότητα θρεπτικού διαλύματος που χρειάζεται ένα φυτό σε ένα υδροπονικό σύστημα. Σε συνθήκες χαμηλής υγρασίας, τα φυτά αποβάλλουν πιο γρήγορα υδρατμούς και, ως αποτέλεσμα, οι ρίζες καταναλώνουν περισσότερο θρεπτικό διάλυμα για να αντικαταστήσουν το νερό που αποβάλλεται με τη μορφή υδρατμών. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, τα φυτά αποβάλλουν λιγότερους υδρατμούς καθώς ο αέρας είναι ήδη βαρύς και, ως εκ τούτου, οι ρίζες δεν χρειάζεται να αντικαθιστούν το νερό τόσο γρήγορα.

Θερμοκρασία

Μαζί με την υγρασία, η θερμοκρασία είναι ένας άλλος κρίσιμος παράγοντας στα υδροπονικά συστήματα. Καθώς οι θερμοκρασία αυξάνεται, αυξάνεται και η εξάρτηση ενός φυτού από την διαθέσιμη ποσότητα του θρεπτικού διαλύματος. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη και η θερμοκρασία που αναπτύσσεται στον ριζικό ιστό, καθώς η υπερβολική θερμοκρασία θα μπορούσε να προκαλέσει κατάσταση στρες στο φυτό.

Διάρκεια φωτός

Τα φυτά χρησιμοποιούν μεγάλη ποσότητα νερού κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης που επηρεάζεται από τη διάρκεια της έκθεσής τους στο φως. Όσο περισσότερη είναι η έκθεση στο φως, τόσο περισσότερο θρεπτικό διάλυμα θα χρησιμοποιήσει ένα φυτό.